Klopt wel dat mannen op vlak van shoppen nogal gevoelig zijn voor de standaardverwachtingen ('ge moogt dat als man gewoonweg niet graag doen'). Maar minstens evenveel heeft het te maken met gebrek aan geduld vanwege de mannelijke populatiehelft, terwijl ze er anderzijds toch wel 'goed willen uitzien'...

Mannelijke ijdelheid is sowieso iets heel bizars: we zijn het wel, maar dat willen we absoluut niet gehoord hebben. Vervolgens proberen we met een soort van verontschuldigende nonchalence elke vorm van vanitas onder het tapijt te vegen, waarna we ons vervolgens voor de spiegel toch wel zorgen beginnen maken over het wassend afdakje waaronder het 'goed gerief' bij verloop van de jaren is komen te liggen, echter ver weg van alle mogelijke - zeker vrouwelijke! - observerend blikken...

Tegelijk kan je gans dit 'verhaal' kaderen in het 'zoete oorlogsspel' dat gans het man-vrouwverhaal net zo spannend maakt; we weten het van mekaar, het is voor een deel spel, maar omdat het dat tegelijk ook een beetje niet is, wordt het altijd ook een beetje spannend, een beetje serieus, en daarom ook zo interessant om elkander mee te plagen... Waarmee tegelijk de afstand van het verschil kan opgeheven worden door de nabijheid van dat typische man-vrouw gekibbel... een vorm van communicatie die in andere constellaties moeilijk of niet voor te stellen is en juist daarom (een deel van) de charme van gans de zaak uitmaakt...

Of niet soms?

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB