Een vrouw van 66 jaar krijgt een kindje... Ik vind het heel moeilijk om hierover te zeggen of ik vind dat het kan of niet. Een morele kwestie. Enerzijds zeggen de dokters dat ze nog perfect in staat is om een kind te baren dus op dat vlak is het al goed. En het belangrijkste is natuurlijk dat de moeder haar kind graag ziet en goed zal verzorgen en opvoeden. Maar hoelang zal ze dat kunnen doen? En hoe al dan de kwaliteit van die opvoeding zijn? Op je 66 jaar heb je toch ook al meer risico's om een slechtere gezond te krijgen. En wat moet er dan gebeuren met dat meisje? Ik vind het ook wel erg dat dat meisje haar moeder hoogstwaarschijnlijk niet zo lang zal kennen, en ik kan me toch inbeelden dat het niet gemakkelijk is om op je 28ste ofzo je moeder al te verliezen. Ik vind het eigenlijk zelfs een beetje egoïstisch van de moeder. Heeft ze wel goed over al die nadelen nagedacht? En de moeder zegt ook dat ze het niet zou kunnen verdragen om geen kind op de wereld te hebben gezet. Maar dan doet ze dit toch puur voor zichzelf en niet voor dat kindje? Ik vind het moeilijk om hierover te oordelen maar ik hoop toch dat ik er iets vroeger aan kan beginnen, ik vind het zo al vermoeiend genoeg om op kleine kindjes te passen en als je er zo dan eentje op je 66ste continu in huis hebt...! Ik wens haar alvast veel succes!