SP.A versus PS: van oude camaraderie is geen sprake meer


Het blijft opmerkelijk, een minister van Begroting die haar collega-minister van Defensie op het einde van de legislatuur in een financiële dwangbuis dwingt. Zeker opmerkelijk, omdat beiden socialisten zijn. Maar tussen SP.A en PS zit er al langer een haar in de boter.


In het heetst van de verkiezingsstrijd nam SP.A-voorzitter Johan Vande Lanotte afstand van de PS, door te verklaren 'dat zijn lot niet aan de Waalse socialisten gebonden was'. De SP.A voelde de bui hangen. Na de verkiezingen klonk het scherper: 'De Vlaamse kiezer heeft ons de rekening gepresenteerd van de Waalse schandaalsfeer rond de PS'. Die analyse maakte in de dagen na de SP.A-nederlaag opgang aan de Grasmarkt. Het rapport-Janssens zette de these eind augustus nog eens zwart op wit. Bij de PS kunnen ze dat maar matig pruimen.

Dat de SP.A op 10 juni meteen voor de oppositie koos, is nog een irritatiepunt voor Elio Di Rupo. 'De Vlaamse socialisten maken het oranje-blauw wel erg gemakkelijk om de deur voor ons dicht te doen', redeneert men op het PS-hoofdkwartier. Anders dan de SP.A willen de Franstalige socialisten het pluche van de regering niet missen. Hun nederlaag was relatief klein, hun hang naar macht blijft groot.

De communautaire lijn van de SP.A is voor de PS ook niet om vrolijk van te worden. Onder impuls van Vlaams boegbeeld Frank Vandenbroucke koos de SP.A de afgelopen jaren voor een radicalere 'Vlaamse' lijn: het arbeidsbeleid en de fiscaliteit moeten naar de deelstaten. De achterliggende redenering van Vandenbroucke liegt er niet om: 'In een federale regering - met de PS erbij - lukt een hoogstnoodzakelijke hervorming van die domeinen niet.' Alles wijst erop dat beiden in de oppositie koeltjes naast elkaar zullen zitten.


DS, 11-10-2007

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB