En waarom al die anderen dan niet?


Als ik de moeder van Angelica was, zou ik wellicht ook alles doen om haar hier te houden en zelf ook hier te blijven, tot en met het inschakelen van de vrouw van de in verkiezingen verwikkelde president uit mijn land, tot en met het inschakelen van advocaten die een rechter zoeken die op grond van mijn verhaal voorlopig de vrijlating van het meisje beveelt.


Het verhaal van Angelica heeft hallucinante facetten. Zij wordt uitgewezen. Een broertje van haar dat even illegaal in ons land is, niet. Duizenden anderen die hier illegaal zijn, en ook nooit legaal geweest zijn, worden niet uitgewezen omdat ze (nog) niet in aanraking gekomen zijn met een 'officiële dienst'.

Maar even hallucinant is het dat zeker 500 tot 600 kinderen per jaar wel in gesloten centra worden opgesloten en vervolgens gerepatrieerd, zonder dat er een haan naar kraait. Niet iedereen heeft het geluk een actiegroep en een presidentsvrouw te kunnen mobiliseren en sluwe advocaten te vinden. Dat zijn maar enkele van de vele tegenstellingen in dit dossier.

Angelica vertedert. En eigenlijk willen we het alle kinderen wel gunnen dat ze kunnen opgroeien in een land als het onze, hoezeer we er soms ook op kankeren. Maar dat kan nu eenmaal niet.

Daarom zijn er regels ontwikkeld. Onvolmaakte, maar we hebben ze afgesproken. Wie ze fout vindt, moet politiek actie voeren om het parlement te overtuigen ze te wijzigen. Intussen moet de overheid die regels naleven en afdwingen. Met redelijkheid, gezond verstand en barmhartigheid.

Maar laten we ons geen illusies maken, zelfs dan zijn geen onbetwiste beslissingen mogelijk in het terugkeerbeleid. Dat zal altijd pijnlijk zijn. Geen terugkeerbeleid hebben, is nog pijnlijker.

In die regels is ruimte gelaten voor regularisaties, maar niet voor wie hier op geen enkel moment legaal is geweest. En tot die laatste groep behoren - helaas voor hen - Angelica en Ana Cajamarca. Een rechter oordeelt daar plots anders over? Het maakt het verward, maar dat kan nu eenmaal in een rechtsstaat.

Zijn er nog zwakke punten in de procedure? Ja. Een volgende regering moet die zo snel mogelijk uitklaren. Bijvoorbeeld: de opsluiting van minderjarigen in gesloten centra is betwistbaar zolang die centra niet aangepast zijn aan kinderen en gezinnen.

De regering in wording moet grondig nadenken over alle aspecten van het immigratiebeleid en dus ook van het terugkeerbeleid. Maar de burgers moeten dat ook doen. Ook zij hebben een plicht tot consequentie.

Een ankerpunt in het immigratiebeleid moet zijn dat België, en de andere Europese landen, nood hebben aan een meer open immigratiepolitiek dan vandaag.

Als er geen 'normale' immigratie mogelijk is, zullen velen totaal illegaal binnenkomen, zoals Angelica.

Als er een legale weg is, zal er nog illegale immigratie zijn, maar een pak minder.


DS, 31-07-2007 (Guy Tegenbos)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB