Alweer een slecht rapport


In 2000 gaven de wereldleiders zichzelf vijftien jaar de tijd om armoede, ziekte en onwetendheid te halveren. Gisteren kregen ze van Ban Ki-moon hun tussentijds rapport. En dat was niet echt schitterend. De secretaris-generaal van de Verenigde Naties waarschuwde dat zonder bijkomende inspanning van de rijke landen de 'Millenniumdoelstellingen' in 2015 niet worden gehaald.


Niet dat er helemaal geen vooruitgang werd geboekt. Maar die is ruim onvoldoende en vooral heel slecht gespreid. Zwart Afrika blijft de armste plek ter wereld.

De oorzaken van armoede en onderontwikkeling zijn complex en derhalve zijn er ook geen simpele oplossingen. Westerse vrijgevigheid in een bodemloos Afrikaans vat gieten, helpt niet. In zoverre hebben critici van de 'hulpverleningsindustrie' overschot van gelijk. Oorlog, corruptie en wanbeheer zijn inderdaad grote boosdoeners.

Maar Ban Ki-moon laat er geen twijfel over bestaan: het slechte resultaat is ook toe te schrijven aan het gebrek aan hulp. 'Het gebrek aan een beduidende toename van de officiële ontwikkelingshulp maakt het zelfs voor goed bestuurde landen onmogelijk de Millenniumdoelstellingen te bereiken', stelt de VN-topman.

De acht belangrijkste industrielanden, de G8, beloofden twee jaar geleden in het Schotse Gleneagles om de hulp voor Afrika tegen 2010 te verdubbelen. In werkelijkheid is er sprake van een daling in reële termen. Slechts vijf donorlanden halen de VN-norm van 0,7 procent van hun bbp. België is daar niet bij.

Hulp bieden is een morele plicht. Maar het is ook puur eigenbelang. Rijke westerlingen moeten beseffen dat armoede, ziekte, onwetendheid en falende staten aan de andere kant van de wereld een bedreiging voor hun eigen welvaart en veiligheid kunnen betekenen. En dat de beste manier om die te beschermen niet in de eerste plaats militair geweld is.

Het voorbije weekeinde kregen we, met de mislukte aanslagen in Londen en Glasgow, andermaal een bewijs van de verwevenheid, de mondialisering, van conflicten en problemen.

Uit onderzoek naar vorige aanslagen is gebleken hoe ingewikkeld en veelzijdig de motieven van de daders van dergelijke wandaden zijn. De nieuwe Britse premier Gordon Brown gaf de indruk te begrijpen dat een succesvolle remedie even veelzijdig moet zijn. De simplistische aanpak van de Amerikaanse president George Bush, waaraan Tony Blair hand- en spandiensten verleende, heeft al te veel schade berokkend. Browns weloverwogen woordkeuze en vooral zijn vaststelling dat er 'harten en geesten' moeten worden gewonnen, stemde hoopvol. En hoe kunnen die worden gewonnen? Met - onder meer - een extra inspanning voor eerlijke handel, alfabetisering en ontwikkeling.


DS, 03-07-2007 (Evita Neefs)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB