Pek en veren staan klaar voor nieuwe golf van zondaars


Verleden jaar, vlak voor de start van de Ronde van Frankrijk, ontplofte de wielerwereld. De klanten van een Spaanse arts werden koud gezet waarna ze in koor en luidkeels ontkenden en logen.


Ontkennen en liegen zijn naast trainen en hard werken belangwekkende werkwoorden in deze sport.

Feit is dat je, als buitenstaander, nooit precies weet wanneer renners liegen, of wanneer ze de boel beduvelen of wanneer ze de waarheid spreken.

Dat maakt de sport even interessant als ethisch verwerpelijk. Soms kwam er een oprisping boven, een bericht van slecht gedrag of een relletje, maar de schelp van de omerta sloot zich altijd weer snel: zaak gesloten, verder niet meer over praten.

Zo was Eddy Merckx ooit positief in de Giro en werden als gevolg van die rel in België Italiaanse producten gemeden door de woedende bevolking. Merckx werd met een regeringsvliegtuig opgehaald en tot en met de koning geloofde iedereen in ’s mans onschuld. Merckx werd later in de adelstand verheven.

Wij droegen en dragen onze wielerheld Joop Zoetemelk op een gouden troon rond. ’Parijs is nog ver’ is een belangwekkende opmerking in onze sporttaal en komt uit zijn mond. De mond van een man die driemaal positief verklaard werd, maar die rimpelingen eenvoudig weglachte.

In Frankrijk stuurde de machtige Breton Bernard Hinault de dopingcontroleurs gewoon weg: sodemieter op, U heeft niets met mijn doen en laten te maken, brieste hij. Hinault reikt iedere dag de leiderstruien uit op het grote Tourpodium.

En president Sarkozy vroeg, tijdens zijn inauguratiefeest een groot aantal ’beroemde Fransen’ op het podium. Een van hen was de vleesgeworden dopinggebruiker van jaren terug, Richard Virenque. Sarkozy wilde zich maar al te graag in diens omgeving vertonen: Vive la France.

Nu gaan we een spannende week in. Pek en veren staan klaar voor een (in de kantlijn) aangekondigde nieuwe (kleine) golf van zondaars. De wielerbazen doen er alles aan hun sport schoon te krijgen en die sport is in grote verwarring.

Renners tekenen geheel tegen hun zin een manifest dat in alle haast is opgesteld en dat juridisch gezien aan vele zijden lekt en het Duitse rund Matthias Kessler is zo dom zich weer in te spuiten met verboden middelen.

Nu de schelp nog openstaat en we allemaal mee kunnen kijken, is het vele renners nog niet duidelijk dat aangepast optreden nu even heel nodig is.

De geschiedenis heeft ons geleerd dat er steeds een rustige periode komt na een of meerdere incidenten. Dat we dan weer met zijn allen verder gaan of er eigenlijk niets aan de hand is. Dan ’geloven’ we weer even in de oprechtheid van de sport die, zo we denken te weten, nooit helemaal geloofwaardig is geweest, maar die onvolkomenheid hebben we massaal en vol graagte geaccepteerd.

Het sust immers ons geweten als we in juli de Tour ’lekker’ willen volgen.

De wielerwereld zal de komende dagen met de billen samengeknepen moeten doorbrengen. Welke renners zijn er nu weer oerdom geweest?

Of moet je gewoon erkennen en dus ook durven te stellen dat topsport en het gebruik van stimulerende middelen onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn?

Hier mijn nuchtere antwoord: Ja!

Wij dienen ons denken over deze hele materie aan te passen. Dit klinkt gek, maar het is mijn waarheid.


Trouw, 30-06-2007 (Mart Smeets)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB