Affaire Wolfowitz legt oude machtsverhouding bij de Wereldbank bloot


Het meest verbazingwekkende aan de affaire-Wolfowitz is dat de president van de Wereldbank nog steeds niet is opgestapt. Het bewijst dat de verhoudingen binnen de Wereldbank niet meer van deze tijd zijn.


De Amerikaan Paul Wolfowitz bezorgde zijn ex-vriendin, die bij de Wereldbank werkte, een functie elders én een forse loonsverhoging. Toen daarover commotie ontstond, had Wolfowitz zijn functie onmiddellijk moeten opgeven.

Dat heeft hij niet gedaan, met als gevolg dat nu al wekenlang de Wereldbank in het nieuws is, niet om wat hij doet maar om de levenswandel van zijn president.

Voor een financiële instelling is dat desastreus. Een bank is gebouwd op vertrouwen. Alles wat dat vertrouwen schaadt moet gemeden worden. Het mag hier dan gaan om een banale liefdesaffaire, het effect dat die heeft op het aanzien van de bank is niet acceptabel.

In dit geval komt daarbij dat Wolfowitz en zijn Wereldbank beloofden de strijd aan te gaan met corruptie in de landen waarmee de bank zaken doet. Dat kan alleen op een geloofwaardige manier als het eigen huis brandschoon is.

De enige reden waarom Wolfowitz nog op zijn zetel zit, is dat de Amerikaanse regering hem niet wil laten vallen. Het zijn de Amerikanen die Wolfowitz in deze functie hebben benoemd. En dat is meer dan een lastige bijkomstigheid. Het is eigenlijk een veel groter probleem dan Wolfowitz en zijn lief.

In de benoeming van de president van de Wereldbank hebben de Amerikanen het voor het zeggen. In ruil is de toppositie bij het Internationaal Monetair Fonds (IMF) voorbehouden aan een Europeaan. De oude machtigen hebben hun belangen bij de internationale financiële instellingen keurig geregeld. Dat maakt een affaire als die rond Wolfowitz alleen maar ingewikkelder, en is in het algemeen niet goed voor die instellingen.

IMF en Wereldbank zijn blijven hangen in oude tijden. Ze evolueren niet of veel te traag met de veranderende economische verhoudingen in de wereld. Daarmee ondergraven zij hun eigen functionaliteit en positie. Dat Venezuela beide instellingen nu de rug toekeert, mag dan een daad zijn van een radicale Latijns-Amerikaanse leider – Chavez –, het is wel een teken aan de wand.

Willen IMF en Wereldbank wereldinstellingen blijven (of worden) dan moeten zij er ook voor en van die wereld zijn. Door alle commotie te negeren en aan te blijven in een onhoudbare positie, heeft Wolfowitz daaraan niet bepaald bijgedragen. En als de Amerikaanse president Bush hem blijft steunen, wordt de schade alleen maar groter.


Trouw, 10-05-2007

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB