Heel dat gedoe rond overbeschermen en uithuwelijken in de Oosterse landen begint zwaar op mijn systeem te wegen. Ik kan verstaan dat ouders hun kind niet in hun ongeluk willen zien lopen, zo zullen mijn ouders mij waarschijnlijk ook wel waarschuwen als ik met een meisje thuiskom waarvan je haar gezicht niet meer duidelijk kan zien door al de tatoeages en piercings. Maar dat ze mij als een hond behandelen kan ik niet geloven. Waarom is het toch dat vrouwen een ondergeschikte rol krijgen? Als vader of broers niet tevreden zijn met het gedrag van een vrouwelijk familielid moet er direct hard worden opgetreden met eerwraak, bloedwraak en noem maar op. ik snap niet dat die mensen zou kunnen denken!!