Amai, deze uitslag had ik als kleuter kunnen voorspellen. De Noord-Amerikanen zijn in zowat alles koploper in consumptie: ze zwelgen in luxe, en velen stikken in hun eigen vet! (waarmee ik een zeer veralgemeend en licht karikaturaal beeld geef)
Dat de Britten dichte achtervolgers zijn zal wel bij niemand als verrassing komen, en ook de Nederlanders staan bekend om hun 'uiterst benijdenswaardige' rol van in lijstjes over consumptie steeds achter het angelsaksische groepje te eindigen. Het verwondert me dus niks dat deze landen de kop trekken. Ik denk immers dat ik niemand moet vertellen dat de Amerikaanse samenleving draait op een decadent teveel aan consumtie. Een voorbeeld:
Worden de Belgen er vuiler of zieker van dat zij geen bevochtigd en geparfumeerd toiletpapier gebruiken? Neen.
Worden de Amerikanen er vuiler of zieker van? Zieker in sommige gevallen wel.
Trouwens; aanbod volgt in deze kwesties niet de vraag, maar meestal volgt de vraag het aanbod. Als er geen automatisch verwarmde, becochtigde en lichtgeparfumeerde doekjes voorhanden zijn in winkels, is er geen enkele consument die daaraan denkt wanneer hij op de pot zit. Deze gedachte komt pas in hem op wanneer hij in de winkel komt en die onbenullen in de rekken ziet staan.
Of hoe de relatie vraag-aanbod door de bedrijven als excuus wordt gebruikt om de consument te bedelven onder hopen nutteloze en nodeloze goederen. 
"Specialisten [...] verwachten dat Europa Amerika achterna gaat"
Ja, vrienden, over enkele maanden zullen wij deze volkomen nutteloze producten op televisie en in de
boekskes zien. Andrea Croonenberghs zal met geforceerde glimlach verkondigen hoe zij 'alleen nog maar merk X gebruikt, want dat voelt zo aangenaam', en over enkele jaren zal niemans zich nog de tijd van gewoon toiletpapier herinneren. Welkom in de wondere wereld van het kapitalisme, of de wereld van dure nutteloosheid.