Ik heb gemerkt bij het herlezen van de teksten dat mijn laatste post blijkbaar op de verkeerde plaats stond. Daarom zal ik het hier nog eens posten.

Groepsleden: Isabelle, Kenny , Ann en Danielle

Langer jong en eerder oud

--------------------------------------------------------------------------------

1. Waar zit de eindigheid in het gedicht?
Confronteer met de tekst.

Aan alles komt een einde. Maar toch is het niet vruchteloos. Elke ervaring die je opdoet is een verrijking(voor jezelf maar ook voor anderen, al is het maar in de nagedachtenis). Je leven is eindig maar het hoeft daarom niet minder waardevol te zijn naar het einde toe. Ook al heb je waarschijnlijk al veel moeten verwerken, toch heb je al een zekere rijping doorgemaakt.
Het is belangrijk om deze rijping te waarderen alsook de levenservaring... want is het niet net daarin dat de rijkdom van het leven schuilt?

2.De auteur houdt een pleidooi voor zingeving die sterker wordt met de toenemende leeftijd. Een oudere zou erin slagen zijn leven meer betekenis te geven. Is dat zo?

We zijn het er niet echt mee eens. We denken wel dat men met het toenemen van de leeftijd meer leert relativeren. Waar je als je jong bent vaak onbereikbare dromen koestert, kan je als oudere de dingen beter plaatsen in de realistische zin. Maar dat wil niet zeggen dat men als jongere daarom minder betekenis aan het leven geeft,maar wel liggen de prioriteiten anders.
Het ligt eraan hoe je 'zingeving' interpreteert. Waar je als jongere andere idealen vooropstelt en de zin van het leven meer ziet in jezelf (innerlijkheid)en je vrienden(sociale), zal je als oudere vaak meer de klemtoon leggen op je kinderen en je familie(goede gezondheid oa.). Maar dat maakt het leven van een jongere daarom niet minder zinvol. Elk leven is waardevol en wat de zin van het leven is wordt door iedereen individueel bepaald.Het hangt ook heel sterk af van wat je meemaakt in je leven.

3. De auteur beweert dat jong zijn gelijk is aan onkwetsbaar zijn. Wat betekent dit voor jullie? Is dit ook zo?

Er zijn zoveel factoren in een mensenleven die een invloed kunnen hebben op de kwetsbaarheid van een mens. Een oudere heeft vaak al veel te verwerken gehad. Een jongere is mentaal misschien wel sterker omdat men nog niet zoveel tegenslagen heeft gehad. Ook fysiek is een jongere meestal minder kwetsbaar dan een oudere. Als oudere heb je veel meer negatieve ervaringen gehad en daarin groei je in zekere zin wel.Maar we delen de mening dat "het verwerken van tegenslagen" een persoonlijk proces is en dat iedereen dit op zijn manier doet. Of je daardoor kwetsbaarder wordt of niet hangt sterk af van persoon tot persoon.
De ene persoon wordt er bikkelhard van , de andere zo slap als een vod.
En we willen ook nog beklemtonen dat je als jongere ook heel kwetsbaar kan zijn en dat men zich als jongere vaak nog niet zo goed kan verweren. Het hangt allemaal af van de situaties die je meemaakt.

De beleidsmakers kijken naar de chronologische ouderdom bij het uitvaardigen van initiatieven. Op welke manier gaan de ouderen om met hun leeftijd volgens de auteur?

Je jong/oud voelen ...men is zo oud als men zichzelf voelt, zegt men vaak. Toch speelt de maatschappij daarin ook een belangrijke rol.
Ik vind het persoonlijk nogal radicaal om 55 plussers 'af te schrijven'. Ik ben het er ook niet mee ens dat ze plotseling geen meerwaarde meer zouden kunnen zijn binnen een bedrijf. Integendeel, ze hebben de nodige ervaring en het is belangrijk om deze te benutten. Wel vind ik het belangrijk dat deze ervaring wordt doorgegeven aan de jongere generaties. Zou men daarom niet kunnen proberen om deze 55 plussers de jongeren te laten opleiden. Het zijn zij die al die jaren op de werkvloer hebben gestaan. Betere leermeesters zijn er niet.
We zijn het daarom ook niet eens met de beleidsmakers zoals de auteur ze hier heeft beschreven.
Ouder worden heeft zeker ook zijn charmes, ook al heeft men ook al wat vaker te kampen met kwaaltjes. En inderdaad er is een concept van jong blijven. Ik heb het al vaak gezien dat het belangrijk is voor een oudere om bezig te blijven en vooral om zich nuttig te voelen. Eens dat dat wegvalt kan het snel gaan. Ik prijs hen gelukkig die het voorrecht hebben om 'samen' oud te worden zodat ze samen kunnen genieten. Volgens mij is dat het 'goed oud' worden. Zonder al te veel lichamelijke kwalen en omringd door de dierbaren.