Groepsleden: Joris Van Soom, Kathleen Vissers, Tessa Wuyts, Joris Verhoeven
Moderator: Tessa Wuyts
Verslaggever: Joris Van Soom
Afwezig: Joris Verhoeven

1. De auteur beweert dat ‘jong zijn’ gelijk is aan ‘onkwetsbaar zijn’. Wat betekent dit volgens jullie? Is dit ook zo?

Jongeren vertoeven in een totaal andere fase van hun leven dan de ouderen. Uiteraard hebben zijn in mindere mate te maken met lichamelijke kwaaltjes en zullen ze minder geconfronteerd worden met de dood.
Vanuit dit standpunt valt het te verduidelijken dat jongeren minder kwetsbaar zijn dan ouderen!

Maar, het is irreëel om te stellen dat jongeren vandaag de dag onkwetsbaar zijn.
Jongeren moeten, bij wijze van spreken, nog vanaf 0 beginnen en zijn volop bezig met het verkennen van hun toekomst. Als dit zoekproces minder goed verloopt zal een jongere in een kwetsbare positie terecht kunnen komen (criminaliteit, drugs, …).


2. De beleidsmakers kijken naar de chronologische leeftijd bij het uitvaardigen van initiatieven. Op welke manier gaan de ouderen zelf met hun leeftijd om?


Het is absurd op mensen te beoordelen, veroordelen aan de hand van hun leeftijd. Ouderen vullen hun leven in zoals ze dat zelf willen. Hierbij merken we vooral verschillen tussen de ‘huismussen’ en de actief gepensioneerde medemens.

We moeten de negatieve bijklank bij onze beleidsmakers ook niet dramatiseren. Ze proberen de ouderen, zoveel als mogelijk, te laten genieten van hun oude dag.
Ze krijgen zelfs de kans (stimulans) om op pensioensgerechtigde leeftijd verder te werken en het arbeidscircuit niet meteen te verlaten.

Als besluit kunnen we vermelden dat iedereen voor zichzelf bepaald hoe jong zij of hij van hart is! De invulling van hun leven zal hierdoor sterk bepaald worden.


3. De auteur houdt een pleidooi voor zingeving die sterker wordt door de toenemende leeftijd. Is dit zo?

We denken wel dat we hierin een evolutie kunnen blootleggen.
Als kind heb je vaak geen besef van de wereld waarin we leven en is het dan ook niet aan de orde om zin te geven aan je leven. Zij stellen zich al tevreden met een fopspeen en een volle maag!

Jongeren daarentegen komen voor belangrijke keuzes te staan in het leven en ontwikkelen een eerste basis omtrent zingeving.
Deze basis zal gedurende de gehele periode als jongere groeien. Wij merken zelf dat we vandaag de dag al een vrij duidelijk beeld hebben van wie we zijn en wat we willen met ons leven!

Deze basis wordt uitgebreid en verdiept aan de hand van ervaringen (bijvoorbeeld in het arbeidscircuit, gezin, …). Mensen staat vaak stevig met hun voeten op de grond en vormen een bevorderend deel van de maatschappij.

Wanneer ouderen het arbeidscircuit verlaten hebben ze vaak ‘eindelijk’ de kans om zonder stress te genieten van hun oude dag en ‘zin’ te geven aan hun leven.
Ze kunnen intenser gaan genieten van de kleine dingen des levens.
Hierbij zullen de levenservaring en de kleinkinderen een heel grote rol spelen!

4. Waar zit de eindigheid in het gedicht? Vergelijk dit met de tekst.

We konden in dit gedicht zowel eindigheid als oneindigheid opmerken.

Eindigheid
‘de trein die stopt in het station’, ‘een opgelost vraagstuk’ , ‘de zon die wegzinkt in zee’, ‘een vervoegd werkwoord’ , en ‘verliefdheid die over gaat’

Oneindigheid
‘er blijf overschot’ en ‘de overtocht zonder overkant’

Het is duidelijk dat er meer is dan de eindigheid. Een persoon is oneindigheid als we hem koesteren voor wie hij was.
‘Dood ben ik pas als jij me bent vergeten.’