Citaat:
Orgineel gepost door Wouter
Media is geen grap (...) een zgn staatszender (...) not done.
|
Stuk voor stuk zo waar als maar kan zijn: dat is hier geen obscuur 'vrij radioke' met een of andere goedkope promostunt, het is idd een staatszender die met een extra journaal(!!) uitpakt... en waar pas na een dik half uur onderaan verschijnt:
'Ceci n'est pas une fiction'. De excuses van de RTBF-directie voor het
'misleiden van de bevolking... wat niet de bedoeling was' zijn larie en apekool aangezien de misleiding precies de kern van de zaak was (echte journalisten, extra journaal, 'live-coverages', ...). De schade op vlak van geloofwaardigheid en beroepseer zijn quasi-onoverkomelijk... zoals het ook zou zijn in volgend geval:
Stel: ik wil een les geven over rouwverwerking... en om de zaak 'levensecht' te maken spreek ik van een paar dagen tevoren met een student af dat hij/zij zich een paar dagen moet verstoppen... zodat ik als insteek van de bewuste les kan beginnen met: 'Beste klas, ik heb slecht nieuws... want ik heb zo-even vernomen dat klasgenoot X/Y is overleden tengevolge van...'. Voilà, ik heb alle aandacht, het 'ervaringsgerichte' gehalte van de les is nooit hoger geweest, de emoties zijn 'levensecht'... en waarschijnlijk zal het ook mijn laatste les geweest zijn in die klas/school.
Naar de inhoud sluit ik mij aan bij het artikel van hieronder: de solidariteit in dit land zal transparant zijn of zal niet (meer) zijn! Maar het is natuurlijk een strategie zoals een ander om 'de tegenstander' al van op voorhand radicaal-separatistische bedoelingen in de schoenen te schuiven, om vervolgens de discussie over de doorzichtigheid van de Vlaams-Waalse geldstromen vakkundig terzijde te kunnen schuiven! En dus inderdaad:
'Nous en avons marre'!
Nous en avons marre
Het 'extra journaal' van de RTBF was een misplaatste stunt. De geloofwaardigheid van de Franstalige publieke omroep én van de toneelspelende politici is zwaar gehavend. Bovenal schetsen media en politici in het zuiden van het land een karikaturaal beeld van Vlaanderen.
Op 10 november 1929 publiceerde deze krant op haar eerste bladzijde een paginagroot verhaal onder de kop ,,Aux catholiques wallons''. De hele bladzijde was in het Frans geschreven. Het was een reactie op de ,,verkeerde voorstellingen die door die franskiljons aan de Walen worden opgedischt'' door een ,,franskiljonsche pers... met vereenigde krachten en overgroote opwinding''.
Bijna tachtig jaar later wordt het tijd om luidop te zeggen: we zijn het beu, nous en avons marre . We zijn het in Vlaanderen beu dat de Franstalige pers haar job niet naar behoren doet. En er maar niet in slaagt om een genuanceerd beeld op te hangen van wat er in Vlaanderen leeft. Het ,,extra journaal'' van de publieke omroep RTBF en de reacties daarop, gisteren, in sommige Franstalige kranten, spreken boekdelen.
De misplaatste stunt is om te beginnen dodelijk voor de geloofwaardigheid van de media. Het waren geen eerstejaars studenten in de communicatiewetenschap die even wilden aantonen wat de kracht van de media is. Het is de publieke omroep die de uitzending zorgvuldig bestudeerd en twee jaar lang gepland heeft.
Journalisten wier job erin bestaat (bestond?) om juiste informatie op te sporen en op een genuanceerde manier te brengen, vonden het blijkbaar vanzelfsprekend om zich te laten gebruiken in een schouwspel van politieke fictie. De directeur van de televisie, Alain Gerlache, speelde in de studio met volle overtuiging het spel mee. Toekomstige geloofwaardigheid van de journaals op RTBF? Nihil.
De stunt is al even dodelijk voor de geloofwaardigheid van de politici. Dat spektakelman Jean-Marie Dedecker zich in het project inschakelt, zal geen mens verwonderen. Dat Waals parlementsvoorzitter José Happart gretig zijn rol speelde, is even voorspelbaar. Dat N-VA-voorzitter Bart De Wever weer in de fout ging, wordt zorgwekkend. Maar dat kamervoorzitter Herman De Croo het nodig vond om een rol te spelen, is ronduit triest. Zij en andere politici als Geert Lambert of Guy Vanhengel moeten zich beraden over hun politieke geloofwaardigheid.
Maar het meest ergerlijke aan de hele opzet is de grote terugkeer naar de clichés. Vlaanderen, beste Franstalige landgenoten, wordt bevolkt door kaalgeschoren vendelzwaaiers die wilde kreten uitstoten. Vlaanderen heeft een onverdraagzaam parlement waar Franstaligen zelfs niet binnen mogen. Vlaanderen schopt brave tramgebruikers uit de tram als die het grondgebied van het rijke Vlaamse Tervuren bereikt. Vlaanderen is zelfgenoegzaam en egoïstisch.
Dit was geen politique-fiction zoals RTBF-baas Jean-Paul Philippot gisteren met klamme handen probeerde te verdedigen. Dit had nog veel minder een ,,pedagogische waarde'', zoals de man durfde te beweren. Dit was ronduit politique-caricature .
Die karikatuur kreeg gisteren een verlengstuk bij een deel van de Franstalige pers. Voor La Libre Belgique had dit soort uitzending de verdienste om ,,het debat op het publieke forum te brengen''. Geen woord over de eenzijdige en armtierige benadering van ,,het debat''.
,, On vous explique ce qui pourrait se passer'' , beweerde dan weer doodernstig een prominente commentaar op bladzijde 3 van Le Soir. ,,Le fantasme flamand'' werd er meteen gebombardeerd tot een geloofwaardig scenario, trams die tegengehouden werden aan de grens incluis. De Brusselse krant ging voort op het elan van de RTBF en hing het spookbeeld op van Franstalige ziekenhuizen die onder schulden worden begraven, dokters die het land verlaten, kortom ,, Le Sud qui bascule dans la précarité' '. En dat allemaal door de schuld van die Vlamingen.
Opmerkelijk is dat er gisteren maar één Vlaamse partij was die deze domme uitzending toejuichte. Filip Dewinter van Vlaams Belang feliciteerde de RTBF. De uitzending was inderdaad een perfect verlengstuk van de eenzijdige en kortzichtige visie van deze partij op de staatsontwikkeling.
Hoe moet het nu verder? Blijven de publieke omroep en de Franstalige media volharden in hun dwaze karikaturale waarheid van de vendelzwaaiende extremisten? Of zijn ze bereid mensen en middelen in te zetten voor goede en diepgravende journalistiek? In het laatste geval ontdekken ze zonder twijfel een ander en veel genuanceerder Vlaanderen. Dat een ernstig debat wil aangaan. Niet over ,, les obsédés de l'indépendance'' maar over een goede en efficiënte organisatie van een Belgische federale staat. Niet over dichtgedraaide geldkranen maar over doorzichtige solidariteit. Als het ,,extra journaal'' van woensdagavond dat inzicht bijbrengt bij de hoofdredacties van de Franstalige media, dan heeft de stunt nog enig positief gevolg.
Van onze algemeen hoofdredacteur Peter Vandermeersch
DS, 15-12-2006