actualiteitsforums - Enkele post bekijken

Kapelse huisvrouwen

KAN Pieter De Crem zijn spreektijd ook niet wegschenken aan een gewone huisvrouw uit Kapellen? Dat hoeft niet eens Margaretha Guidone te zijn. Gewoon, een huisvrouw uit Kapellen. Ze mag zeggen wat ze wil.

Bizar toch, hoeveel nadruk politici, journalisten leggen op het feit dat Guidone 'een gewone huisvrouw' is. Zij zelf ook, trouwens. Ze kan het woord 'ik' niet meer uitspreken zonder er automatisch 'als simpel huisvrouwke' achter te zetten. In haar columns in Het Laatste Nieuws lacht ze dat ze ,,nogal zal moeten schoonmaken'' als ze thuiskomt, want ,,ik vrees dat mijn drie mannen tijdens mijn afwezigheid niet meteen een dweil vastgepakt hebben''. Over de media-aandacht: ,,Telkens als ik mijn was of de vaat wilde doen, hing er weer een krant aan de lijn''. Toen ze hoorde dat ze naar Nairobi mocht: ,,We vertrekken maandag. Dat is kort dag, maar iedereen zal mij helpen met de was en de strijk''.

Dweilen, poetsen, schrobben, strijken, koken, afwassen, dat is het eenvoudige leven van Margaretha Guidone, de Gusta Planckaert van het milieu. Kom bij haar niet met moeilijke woorden af, zij praat alleen over aangekoekt vet en de prijs van de tomaten. Dat die vrouw eigenlijk ayurvedisch therapeute is, met haar man naar Indiase dansvoorstellingen gaat en dus in veel opzichten een klassieke groene die net zo goed een alternatief massagecentrum had kunnen leiden, het zou wat. ,,Ik spreek u toe als ayurvedisch masseuse'' - daarmee was ze vast niet tot in Nairobi geraakt. (De meest intrigerende passage in Guidones toespraak vond ik die over Marco, de zevenjarige jongen met de grote blauwe ogen: ,,Hij haalde een witgevlekte rode paddestoel boven en vertelde me dat hij die elke dag weer bewonderde''. Elke dag? Hoe lang blijft zo'n vliegenzwam heel, in de binnenzak van een Kapelse jongen? En is dat niet giftig?)

Guidone mag dan de Vlaamse pers gecharmeerd hebben, op één blad heeft ze geen indruk gemaakt: Knack . In zijn 'van de redactie' schreef directeur Rik Van Cauwelaert vorige week: ,,Stilaan krijgt de strijd tegen hen die met wat scepsis de verhalen over de opwarmende aarde aanhoren, iets religieus. () Voor minder dan 'tijdbommen', 'megarampen' en andere wereldcalamiteiten doen we het tegenwoordig niet meer.'' Van Cauwelaert weet ook waar al die doemdenkerij mee te maken heeft: ordinair winstbejag. ,,De wetenschappelijke zenuwachtigheid lijkt toe te nemen als er ergens internationale onderzoekssubsidies worden verdeeld''. En: ,,De donderpreken van Gore hebben alvast een bijzonder weldoende invloed op de European Climate Exchange, de Londense klimaatbeurs die dagelijks voor miljoenen euro's opties op CO2 termijncontracten verhandelt''. Zevenjarige Marco mag nog hele bossen elfenbankjes, eekhoorntjesbroden en aardappelboleten uit zijn zakken toveren, voor Knack is hij gemanipuleerd door het grote geld.

Het was dan ook schrikken toen ik deze week mijn Knack in de bus kreeg. ,,Na de film de politiek: de klimaathype'' belooft de voorpagina. Ik zette me al klaar voor weer een gezonde portie Gorebashen, gezellig met de verwarming op tien en alle ramen open, maar wat bleek? Het stuk van Dirk Draulans binnenin, een interview met twee klimatologen, gaat in tegen de hele lijn van het blad. In die mate dat de man vanaf nu nog enkel over zijn kinderen zal mogen vertellen in de Nina. Betwijfelde Van Cauwelaert amper een week geleden nog of de aarde wel echt opwarmt, Draulans kopt: ,,Wij maken het warmer''. Smaalde Van Cauwelaert over ,,de door Hollywood geproduceerde klimaatfilm met Al Gore in de rol van ecopredikant'', dit stuk stelt: ,,De film vat mooi samen wat wetenschappers al meer dan tien jaar zeggen''. Sneerde Van Cauwelaert: ,,Het beeld dat van de opwarming van de aarde wordt geschetst is apocalyptisch: gesmolten poolkappen, zondvloeden, tropische orkanen, oprukkende woestijnen en uiteraard honderdduizenden doden'', na het lezen van Draulans lijkt die opsomming haast een beschrijving van Eden. ,,De meeste sceptici zijn trouwens geen klimatologen'', merkt het stuk fijntjes op, ,,maar economen of statistici die niet altijd goed weten waarover ze het hebben''. Bám. Bij Knack is het nu Drau of Van Cau. Voor twee is er geen plaats.

Wat is het nu? Is er nog echt wezenlijk discussie onder wetenschappers? Of gaat het debat tussen de wetenschap enerzijds, en een groep politici en opiniemakers anderzijds, die het niet kan verkroppen dat de linkerzijde ook weleens objectief gelijk heeft? (Deze week in HP/De Tijd : links heeft de milieuproblematiek uitgevonden om de overheid log en geldverslindend te houden, zo hebben ze ,,een nieuwe taak gevonden voor politici en ambtenaren''. Ja, in Nederlandse bladen lees je wat.) Ik zou het nu wel graag weten. Kwestie van op tijd aandelen te kopen op die klimaatbeurs.

DS, 18-11-2006 (Tom Naegels)