actualiteitsforums - Enkele post bekijken - Borgerhout maakt en kraakt Belang

Borgerhout maakt en kraakt Belang

'SCHIJTE.'' Dat vinden ze in café Desteny van de verkiezingsnederlaag van Vlaams Belang. ,,Ze laten tienduizend vreemdelingen stemmen en binnen tien jaar lopen we hier allemaal met een boerka rond.'' Ze zijn ontgoocheld, boos, en ook bang. ,,Want ze blijven maar komen. Nu zal niemand nog naar ons luisteren. Met de Turken en de Marokkanen hebben we leren leven. Het zijn de Oostblokkers die het nu om zeep helpen.''

'Borgerokko'. Met dat stigma boorde het Vlaams Blok zo'n vijftien jaar geleden een nieuw reservoir van misnoegde kiezers aan. Migratie had veel volkswijken van gedaante doen veranderen, de politiek leek de kleine man vergeten. Ook hier veel bange, oude mensen, die 's avonds niet meer alleen op straat durven komen. en zoals Maria, niet begrijpen dat de migranten zelfs ,,lessen Hebreeuws'' krijgen. Stan corrigeert: ,,Arabisch.'' En hij parafraseert het VB-kopstuk in Borgerhout, Bart Debie: ,,Het 'vreemdelingenlegioen' heeft ons de overwinning gekost.''

Het verlies van Vlaams Belang in zijn bastion is, na jaren groei, een historische kentering. Grote winnaar werd er de kartellijst SP.A-Spirit-Groen, met 42,46% van de stemmen. ,,Ik ben heel gelukkig'', zegt de lijsttrekker, Patrick Marivoet, die niet wegsteekt dat de allochtone stem een rol heeft gespeeld. ,,Ik heb daar geen probleem mee. Wie hier woont, is Borgerhoutenaar, ongeacht afkomst, leeftijd of religie.''

Er kozen niet alleen veel allochtonen, er waren er ook veel kandidaat. Een van de winnaars is de nieuwkomer Karim Bachar, een uitmuntende zaalvoetballer en een idool voor de Marokkaanse jeugd. Bachar haalde 4.105 voorkeursstemmen. Hij is er zelf van geschrokken. Over zijn programma is hij nog vaag. ,,Ik moet nog veel leren.'' Hij wil in elk geval meer aandacht voor sport en onderwijs. Maar in zijn reactie op Bart Debie is hij kordaat. ,,Wij zijn hier geboren. Iedereen die heeft gestemd, had daar het recht toe.''

Het zou echter te eenvoudig zijn om de terugval van Vlaams Belang alleen aan de allochtone stem toe te schrijven. Recht tegenover het seniorencentrum De Fontein tref ik een huis dat gerenoveerd wordt. ,, Er komen weer jonge gezinnen in Borgerhout wonen'', vertelt Ems Depreeuw. ,,Ze brengen een nieuwe dynamiek op gang.'' Volgens Depreeuw is de Vlaming in Borgerhout assertiever geworden. ,,We durven problemen aankaarten, zonder bang te zijn om racist genoemd te worden. Tegelijk engageren we ons voor de wijk. Het is onvoorstelbaar hoeveel straatfeesten en buurtcomités hier zijn.''

De nieuwe wind waait al een tijdje door Borgerhout. Aan de vooravond van de verkiezingen 2000 verschenen de eerste affiches van ,,BorgerhouDt van mensen'' in het straatbeeld. Geëngageerde bewoners wilden het negatieve beeld van hun wijk keren. De rellen van 2002 staken spaken in de wielen, maar de dynamiek bleef. ,,Veel van die geëngageerde figuren stonden op de kartellijst, wat mee het succes verklaart'', zegt Paul Schyvens. Hij is de man die met vrijwilligers de legendarische, maar verkrotte cinema Roma renoveerde . ,,Dat was een katalysator. Voor de nieuwe bewoners, maar ook voor de oude Borgerhoutenaar. Onze oude films en thé dansants hebben een hoog nostalgiegehalte, maar ze geven de mensen een goed gevoel. We moeten in deze stad opnieuw goede gevoelens kweken.''

Toch hoedt iedereen zich voor al te grote euforie. Mohammed Chakar is een oudgediende uit het Marokkaanse verenigingsleven. ,,Schoolachterstand en werkloosheid blijven dramatisch groot. De racistische onderstroom in de samenleving is niet verdwenen en kloof tussen autochtonen en allochtonen blijft diep, aan beide kanten. Ik ben tevreden, maar we staan nog maar aan het prille begin van de kentering.''

DS, 10-10-2006