Bestaat er iets als recht op respect?

Respect voor elkaar opbrengen zou een optie zijn in onze samenleving die je zou kunnen inschakelen wanneer discussies v.b. oprijzen.
In ons groepje waren we echter van mening dat respect niet afdwingbaar is. Volgens ons heeft niemand het recht om respect tot claim te verheffen. Respect is iets wat men mede door zijn handelen kan opbouwen. Dergelijke claims zouden onze samenleving ernstig verzuren, daarom bezien wij het als een optie die je inschakelt op momenten wanneer je zelf zou willen dat een ander ook respect voor jou zou hebben.
Heb je eenzelfde mening als de ander, dan spreken we niet onmiddellijk van respect, (want er is niets waar je respect voor moet opbrengen) maar eerder over een gedeelde mening. Je moet geen moeite doen om deze mening te respecteren, want dit was ook wat jij dacht. Het is volgens ons de kunst om ook bij meningen die sterk van de eigen mening afwijken nog respect op te brengen.

Is er sprake van grenzen van vrijenmeningsuiting?

Volgens de wet zou iedereen zijn zegje mogen en kunnen doen, maar volgens ons zijn er degelijk wel grenzen waaraan mensen zich moeten houden en die dan ook heersen in het hoofd van velen. Bij het antwoord op deze vraag stonden we ook stil bij het verschil tussen een mening en een meningsuiting. Iedereen mag een eigen mening hebben en deze mening mag zo ver gaan als je zelf wil. Op dat moment zijn er geen grenzen. Vanaf het moment dat je die mening gaat uiten, zouden er volgens onze groep wel grenzen moeten zijn. Je zou recht op vrijheid van mening moeten en kunnen hebben tot op het moment dat je iemand zou kunnen kwetsen. De vraag die hierbij oprees was: vanaf welk moment kwets je iemand? Ons antwoord is zeer simplistisch namelijk zeg niet iets waarvan je zelf niet zou willen dat anderen er iets over zegden (terechte kritiek). Vaak denken we wel iets, maar zeggen we het niet uit respect voor de ander. Een gezond evenwicht tussen hart en rede zou de grens van vrijheid van meningsuiting moeten bepalen, maar dit is zeer moeilijk in een verzuurde samenleving waarin wetten, regels en egoïstisch gedachtegoed (ik heb gelijk en jij niet) de bovenhand halen.

__________________
Tinneke Mannaerts