Er bestaat geen recht op respect.

Groep 1:
- Appelen Tina
- Barberien Davina
- Cornelissen Hans (verslaggever)
- De Belder Jetske (moderator)


Vraag 1: Bestaat er zoiets als recht op respect?

De discussie werd geopend door te verklaren dat er geen ‘recht’ op respect bestond, maar dat het tonen van respect er wel voor kon zorgen dat de samenleving aangenamer werd om in te leven. Op deze stelling hadden enkele groepsleden wat aan te merken. Zo vonden sommigen dat ‘respect’ een veranderlijk gegeven is, dat van (samenleving) cultuur tot cultuur verschilt. Hierbij werd eveneens de bemerking gemaakt dat er zoiets bestond als ‘mensenrechten’, en dat elke mens hiervoor respect zou moeten opbrengen. Wij vonden dat de ‘mensenrechten’ een middel zijn om te trachten ervoor te zorgen dat elke mens gerespecteerd wordt. De discussie werd afgesloten met volgende stelling: ‘Iedereen zou de persoon van elke mens moeten respecteren, maar dit wil niet zeggen dat iedereen respect moet opbrengen voor elke handeling die een bepaalde persoon stelt of voor zijn ideeën.’


Vraag 2: Zijn er grenzen aan het recht van vrije meningsuiting?

Er was vrij snel een consensus bereikt over het feit dat er wel degelijk grenzen zijn aan de vrije meningsuiting. In bepaalde functies kan je het je niet veroorloven om gelijk wat te verklaren. Als voorbeeld werd de leerkracht genoemd. Hierop pikte men in, twee groepsgenoten vonden dat leerkrachten in verband met het opvoeden van leerlingen niet zomaar de vrijheid hadden om hun politiek gedachtegoed ten toon te spreiden in de klas. De anderen volgden deze gedachtegang gedeeltelijk, namelijk dat er in onze maatschappij functies zijn waar je niet altijd kunt zeggen wat je wilt, en dat het soms beter is om je tong af te bijten en je mening voor jezelf houden. Hierbij kwam de bemerking dat er eigenlijk in onze maatschappij al gekozen is om de vrije meningsuiting in bepaalde gevallen te beknotten, en dat er reeds grenzen bestaan. Er werd gedacht aan de strafrechterlijke vervolging die je riskeert wanneer iemand zich racistisch uitlaat of zich aan negationisme bezondigt. Deze grenzen heeft onze maatschappij, volkomen terecht overigens, al ingevoerd. Al kan men natuurlijk wel bedenkingen maken over de handhaving van die grenzen. Elk groepslid stelde zich vragen over de strafrechterlijke vervolging, aangezien het merendeel van deze personen gewoon domme praat verkoopt en een gevangenisstraf niet direct de ideale manier is om hun verkeerd gedrag aan te pakken.
Na wat overleg kwamen we tot dit gemeenschappelijke standpunt: ‘Er zijn grenzen nodig (in bepaalde functies, voor bepaalde gebeurtenissen, enz.), maar de handhaving van die grenzen wordt verkeerd aangepakt in onze maatschappij.

__________________
"All that is necessary for the triumph of evil is that good men do nothing." (Edmund Burke)