Cruijff is een zeikerd


Waarom zegt niemand in Nederland nou eens hardop wat we allemaal al heel lang weten, maar om een of andere reden niet onder ogen willen zien, namelijk dat Johan Cruijff een zeikerd is?


Ja, u leest het goed, in de beste krant van Nederland: Johan Cruijff is een zeikerd. Ik erger me kapot aan die man. Nu heeft Rita Verdonk het weer gedaan – zie de Telegraaf van gisteren – door Kalou niet te naturaliseren. De ’doorgroei’ van Oranje heeft hierdoor geen ’extra impuls’ gekregen, en daardoor werd ons ’landsbelang’ geschaad.

Is er dan niemand in Nederland die tegen die man durft te zeggen dat hij niet goed snik is? Dat dat een domme, laag bij de grondse opmerking is, zelfs een Telegraaf-columnist onwaardig, laat staan een nationale voetbalvedette?

Oranje is ’volop in ontwikkeling’, schrijft Cruijff. Heeft ’maximaal gepresteerd’.

Je vraagt je af waarom hij eigenlijk altijd zo schamper is over politici, qua gedraai kunnen de meeste nog wat van hem leren. Geef toch gewoon toe dat het mislukt is, of hou je mond, maar alsjeblieft, wees een vent. ’Doorgroei?’, ’Leerproces?’ Waar was dat vocabulaire toen Van Gaal en Advocaat aan het bewind waren? Of in 1993, for that matter, toen hij gevraagd werd als bondscoach? Nee, Cruijff machineert liever achter de schermen, maakt liever stemming in een onfrisse ochtendkrant, en dan, als ze eindelijk zo stom zijn een protégé van hem aan te stellen, dan hebben we ineens geen verstand meer van voetbal en trekken we de zalfpot open. Wat een armzalig schouwspel.

Het ergste is nog dat heel Nederland erin meegaat. De ene bondscoach kan na een ongelukkige wissel een stenenregen en een brandend kruis in zijn voortuin verwachten, de andere wordt na een beschamende vertoning naar huis gestuurd (tegelijk met zijn twee verfoeide voorgangers, die niet half zijn materiaal hadden) en de natie drukt hem kwijlend aan de borst. Omdat Johan het zegt. Want de minister van vreemdelingenzaken heeft het gedaan.

Johan Cruijff is een soort uitvergrote versie van die voetbalvader die op zaterdagmiddag langs de lijn staat en iedereen de schuld geeft dat zijn zoontje niet scoort, behalve dat zoontje. Zo’n zelfingenomen zeikerd, die je graag een muilpeer zou verkopen. ’Ja, je zit dus met een situatie, waarin de omstandigheden dus zodanig zijn, dat mijn zoontje dus niet in een dusdanig optimale situatie wordt gebracht dat hij ken scoren.’

Kan die man niet gewoon weg? Met die kromme teksten en dat goedkope favoritisme? Dan kan het voetbal zich misschien weer op de kern van de zaak concentreren, in plaats van voortdurend over z’n schouder te moeten kijken of het de voormalige non-bondscoach wel bevalt.

’Het landsbelang’. Ga je mond uitspoelen!

Ik ben bang dat we tot na zijn overlijden zullen moeten wachten tot het weer wat wordt met ons nationale voetbal. Let wel, ik wens hem nog vele jaren van goede gezondheid, dus dat moeten we er dan maar voor overhebben. Maar zolang vanaf de zijlijn het gezeik van Cruijff klinkt, wordt het niks. Of we moeten nu tegen hem opstaan.

Johan! Vierenzeventig! Johan! Drieënnegentig! Johan! Koest!

Wie durft?


Trouw, 28-06-2006

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB