Ik kan goed begrijpen dat deze jongeren verkeren in een vertrouwenscrisis. Zij leven in een land en zij behoren vaak nergens toe. Niet tot de Nederlanders maar ze kunnen vaak zichzelf niet uiten binnen hun eigen geloofsgemeenschap.
Deze jongeren moeten geteund en aangemoedigd worden. Deze jongeren betekenen wel de toekomst. En als wij deze jongeren in het ongewisse laten en wij nemen hen niet voor waar. Dan trachten deze jongeren zich op een andere manier te uiten, een manier die geen respect verdient. Deze jongeren worden vaak gezien als slecht, als crimineel. Maar ik denk dat zij die daden begaan als een soort van noodkreet. Een kreet van "Hey, wij zijn hier ook."
En wij moeten naar hen luisteren en zo komen tot een evenwicht in de maatschappij.