actualiteitsforums - Enkele post bekijken - Conventie van Génève? Nooit van gehoord...

Reactie op Kenny

Verband leugens & Conventie van Génève:
Zou het niet kunnen dat het aan hun laars lappen van die conventie te maken heeft met het demoniseren van Irak zoals dat al gebeurde net voor de oorlog? Geen wonder dat meer dan een derde post facum met PTSD blijft zitten...

Datum eerste filmpje: inderdaad ook naast gekeken, dus jouw analyse is correct (dit is al de tweede keer dat ik je vandaag gelijk moet geven... maar dat is misschien toch nog niet 'the end of the world as we know it'). Maar het ging er mij vooral om aan te tonen dat het wel degelijk niet ging om één rotte appel, vandaar het tweede filmpje dat wel degelijk amper een week oud is... En het feit dat 'niet één' = 'allemaal' is een logische denkfout... (maar mijn vrees is inderdaad wél dat bepaalde 'vuile' technieken veel meer dan mij lief is worden aangewend - het feit dat meermaals Amerikaanse gevangenen 'gedeporteerd' worden naar de gevangenissen van 'friendly nations' waar men op vlak van mensenrechten nog middeleeuwse criteria hanteert, zegt genoeg)

Het punt van én Abu Graib én Guantanamo (ondanks het citaat dat wordt voorgelegd) is dat op beide plaatsen zaken gebeurd zijn én nog gebeuren die het daglicht niet mogen zien. Natuurlijk, in een oorlog gelden andere wetten, maar een aanfluiting van Génève (Abu Graib) of mensen waarvan de basisrechten genegeerd worden omdat ze alleen maar op het verkeerde moment op de verkeerde plaats zaten (Guantanamo - onlangs nog te zien in een Australische(!) reportage, excuseer mij voor het vage bronnengebruik), vraagt uiteraard om een 'cover-up' richting hogere echelons (jij noemt het 'hoofdpersonen') - ik denk aan Rumsfeld c.s. Eerlijk gezegd, ik had medelijden met die vrouwelijke militair die in de States als onvervalste zondebok(!) veroordeeld is - dan bén je al eens loyaal geweest ten opzichte van je land... Anderzijds spreekt het voor mij vanzelf dat men mensen die vervuld zijn van de dwangidee om de V.S. te vernietigen (zie citaat), niet zomaar moet laten gaan, maar dat wil daarom nog niet zeggen dat men ze als beesten moet behandelen...

Nog een woordje over de aangehaalde enquête uit Oxford als reactie op de mail van Davy in 'Pro & Contra': goed dat je met sociaal-wetenschappelijk onderzoek probeert om je eigen mening te staven (méér van dat!). Tegelijk denk ik dat het door jou gebruikte argument in een van deze posts van 'vrij gedateerd' eveneens hierop van toepassing is - ongeveer negen maanden oud -, maar belangrijker is toch wel het feit dat de enquête betrekking heeft op voornamelijk mensen (bijna 80%, zie vraag 27) die tot op dat moment niet eens een Amerikaan hebben gezien... En al ben ik als halve socioloog net iets te veel bezig geweest met enquêtes en statistieken om dergelijk zaken met een al te goedkope kwinkslag onderuit te halen, ik moet hier toch aansluiten met de bemerking die Davy maakte in zijn 'Pro- & Contramail', nl.: 'zich verplaatsen in de situatie van die ander'. Hoe zouden wij inderdaad zélf staan ten aanzien van een enquête uitgaande van een vreemde bezettingsmacht (laat het nog zijn dat zij door sommigen als 'bevrijdingstroepen' werden aanzien - maar zoals gezegd heb ik niet veel wimpelende vlaggetjes gezien) als bewoner van een bezet(/bevrijd?) land??? M.a.w.: het 'universum' van dergelijke steekproef is in deze situatie ongelooflijk veel 'gebiased' richting 'coalition of the willing'... Anders gezegd: zélf zou ik NOOIT bereid zijn om mee te werken aan een 'bezettingsenquête' (tenzij dan onder dwang, maar wat zijn mijn antwoorden dan nog waard?), zelfs niet al wordt 'mijn land' op dat moment geregeerd door een dictator (koerden wellicht uitgezonderd, maar dat bevestigt alleen de bias van de enquête). Ik neem aan dat jij als Vlaams-nationalist minstens eenzelfde 'trots' zou voelen...?

Enfin, Kenny, met alle appreciatie over je meticuleuze opzoekwerk: het gegeven van 'to take the role of the other' is en blijft voor mij hét criterium om gans de Irak-affaire te toetsen aan de eisen van de rechtvaardigheid. Dat is uiteraard geen simpele zaak, alleen al omdat 'the other' hier op diverse manieren een invulling kan krijgen. Toch, de bijna-3000 slachtoffers van de twin-towers kunnen het huidige optreden in Irak nauwelijks wettigen... Ik heb het stilaan meer dan gegronde vermoeden dat een heel andere agenda gans deze zaak heeft kunnen laten escaleren, al betwijfel ik niet dat de wereld Saddam inderdaad liever kwijt dan rijk was. Al zijn 'wij' het wel geweest die dit monster groot hebben gemaakt, alweer maar eens onder het dramatisch motto van 'de vijanden van mijn vijanden zijn mijn vrienden'... Hopelijk - maar ik vrees er voor - is dat de les die we uit de affaire moeten en kunnen trekken...