Citaat:
|
Orgineel gepost door Leen dubois
Als je bijvoorbeeld met je kind naar de supermarkt gaat, kun je het best op voorhand afspraken maken. Je kunt afspreken dat het kind één snoepje mag kiezen of uitleggen dat het zopas al iets heeft gekregen. Vanaf dat moment moet je als ouder trachten het zeuren te negeren en duidelijk maken dat er aan die regel geen grijze zone zit.
|
Gisteren toen ik aan het werken was in de groentenwinkel, zat een peuter van 2jaar steeds te grijpen naar de aardbeien.
De mama had al een paar keer de handen terug naar beneden gedaan en gezegd dat het niet mag.
Na de zoveelste keer kreeg het kind een tik op de vingers, maar het wist wel duidelijk dat het niet meer aan de aardbeien mocht komen!
leen zegt hier dat je afspraken moet maken met je kinderen, maar wat doe je met zo'n peuters van 2jaar die je mee naar de winkel neemt? Ik wil haar wel eens afspraken zien maken!
Met kinderen die je begrijpen en weten wat de gevolgen zijn als je de afspraken niet nakomt, is dit een goede regeling. Maar dit gaat ook niet bij elk kind van elke leeftijd lukken!
Van mij mag een pedagogische tik wel (enkel door de ouders!).
je moet wel de lijn kunnen trekken tussen een pedagogische tik en geweld zoals Leen het al noemt al is die lijn volgens mij wel heel dun.