Het probleem zit eigenlijk nog iets dieper.

De Orde Van Geneesheren redeneerde als volgt: "men kan niet 2x voor dezelfde daad bestraft worden".
M.a.w.: het is eigenlijk de taak van de rechter in de correctionele rechtbank om de arts te ontzeggen uit zijn functie.
De orde kan ook moeilijk iemand zijn broodwinning 'afnemen'. Je zou het kunnen vergelijken met een groep bakkers die iemand uitsluit om brood te bakken omdat hij/zij te veel gist gebruikte.
Ze vinden het niet aan hen om iemand uit hun 'club' buiten te sluiten.

Deze vergelijking gaat uiteraard niet op; de feiten zijn veel zwaarder dan een beetje te veel gist gebruiken. Maar zo redeneerde de Orde wel bij het bepalen van de strafmaat.

Eigenlijk zou er dus iets moeten gedaan worden aan de hele wetgeving; en zou de ontzegging door de rechter moeten kunnen gebeuren.

Je mag er overigens zeker van zijn dat de Orde der Geneesheren protestbrieven van artsen gekregen heeft, die het absoluut niet eens zijn met de beslissing.
Als je inderdaad eventjes nadenkt kan het niet zijn dat deze mens terug zijn praktijk kan opstarten.

De vraag is nog wel of deze man terug aan patiënten zal geraken, en of hij zelf terug zal beginnen als psychiater.
Maar, al was het maar als symbolische daad, de uitspraak van de Orde kon veel strenger...

Hoe de vork juist helemaal in de steel zit, weet ik zelf niet. Maar misschien dat deze post toch al een beetje een ander licht op de zaak brengt?