Tja. Op z'n minst tegen het soort democratie dat als wondermiddel onder de neus geschoven wordt van landen die perfect zonder kunnen.

Het is algemeen geweten dat 'de massa' dom en kortzichtig is, en 'het individu' slim en vooruitziend. Waarom smaakt het in het Westen dan toch zo vies dat een slim en redelijk individu een land leidt? Waarom moet èlk land democratisch zijn?

Een democratie opdringen wèrkt nu éénmaal niet. Over zoiets moet een lange tijd gaan, veranderingen moeten geleidelijk gebeuren, maar dan rijst weer dezelfde vraag:

WAAROM veranderen, WAAROM democratie als de mensen het goed hebben?
Een democratie is - zeker op korte termijn - de ondergang voor Wit-Rusland, en voor vele andere landen. Ik vraag mij toch af wat voor 'heil' de democratie bijvoorbeeld Afrika heeft gebracht sinds de jaren zestig.
- bloed
- massamoorden
- ethnische zuivering
- kindsoldaten
- corruptie
- De lijst is eindeloos.

Men moet in het Westen dringend begrijpen dat een land zelf moet kiezen voor een staatsvorm. Ik ben er rotsvast van overtuigd dat dat zou verschillen van land tot land. In de westerse landen is democratie bijna een volksaard geworden, maar er zijn evengoed landen die al duizenden jaren leven met andere systemen:
- De Inca's onderhielden honderden jaren een ingewikkeld beleidssysteem, geleid door één man. Dit is nooit veranderd en geleek erg op het communisme. Wat zien we vandaag? De neiging naar centraal gezag in Zuid-Amerika is er nog steeds. Rechts, links, gematigd, iedereen zoekt naar een centrale 'sterke man'. Ik zie moeilijk in wat daar verkeerd mee is.

Wel is er één risico voor dit soort 'verlicht despotisme': opvolging. Het is niet gegarandeerd dat de volgende leider het even goed voor heeft met zijn volk.

Maar gaat niet ELK politiek systeem uit van de redelijkheid van de mensen die ervoor instaan?

I rest my case