De overbevissing is niet de enige oorzaak van het leeglopen van de zee. Ook de temperatuurstijging van de rivieren en meren, als gevolg van klimaatveranderingen, is een belangrijke oorzaak: warmere wateren bevatten minder voedsel en zuurstof en zijn minder gunstig voor de voortplanting van de vissen. Bovendien kunnen bepaalde vissen, zoals zalm of steur, hun eieren niet leggen als het water te warm is.
Ten derde raakt ons zeewater ook meer en meer vervuild door problemen met het Mestactieplan: al de meststoffen komen via de rivieren in zee terecht.
Ik vraag mij af hoe men iets aan dit probleem gaat doen? Want langs de ene kant is de zee volop aan het leeglopen, maar langs de andere kant zorgt de visserij wel voor het levensonderhoud van ongeveer 200 miljoen mensen en draagt ze in grote mate bij tot de voedselvoorziening, vooral in de ontwikkelingslanden. Men mag dit niet uit het oog verliezen bij het zoeken naar een oplossing… men moet denken aan de visjes én aan de mensen!
Mogelijke oplossingen die men voorstelt:
- De subsidies aan de vissers moeten gereglementeerd worden.
Er worden naar schatting wereldwijd voor vijftien miljard dollar subsidies
aan vissers gegeven. Zo worden de vissers gemotiveerd om te blijven
vissen en draagt dit bij tot het zeldzaam worden van vis in visgronden.
- De uitstoot van CO2 moet verminderd worden, zodat de temperatuur van de wateren niet meer kan stijgen en terug wat kan afkoelen.
- “Restocking”.
In Oostende wordt al sinds 1998 vis gekweekt om die daarna in de zee los te laten voor visvangst. Vijfenzeventig procent van de vis die Japanners eten, komt van “restocking”. Ook in Noorwegen kweekt men op die manier zalm. Maar het is niet zeker dat “restocking” de Belgische visserij zal redden: door de sterke stroming zou het kunnen dat we vis kweken voor de Nederlanders.
- Meer controle op de naleving van de maatregelen.
De Europese lidstaten zeggen wel dat ze de overbevissing willen tegengaan, maar blijven zeer laks in het naleven van de afgesproken maatregelen. Elk jaar wordt in december afgesproken hoeveel vis er mag gevangen worden en hoeveel dagen de vissers op zee mogen doorbrengen. Ook dit jaar blijkt dat die afspraken voor een deel theorie blijven. Men moet ervoor zorgen dat de theorie ook in praktijk wordt omgezet.

Er is niet alleen een probleem bij de vissen: over veertig jaar kan ook de helft van alle koraalriffen verdwenen zijn. Momenteel is al twintig procent van de koraalriffen vernietigd, vooral als gevolg van de klimaatverandering. De internationale milieubond IUCN wil dat het aantal beschermde zeegebieden wordt opgevoerd om de koraalriffen te beschermen tegen de commerciële visserij en vervuiling. En er moeten ook dringend ander milieumaatregelen genomen worden.