Bij dit artikel stel ik mij toch enkele vragen:
- Waaraan zal de volgende jaren het geld besteed worden?
- Hoe komt het juist dat Oxfam nog niet veel van het ingezamelde geld heeft uitgegeven?
- Zijn er niet nog zaken waarvoor dringend geld nodig is in de Tsunami-rampgebieden?
- Wordt het geld dat wij ingezameld hebben wel gespendeerd aan die gebieden?
- Waarom is er zoveel geld nodig voor de administratie? Is dit niet “verloren” geld?

Na enig opzoekwerk ben ik nog andere problemen tegengekomen waar men zich vragen kan bij stellen:
- Hoe komt het dat er nog altijd 74 scheepscontainers met hulpgoederen in de haven van Belawan op het Indonesische eiland Sumatra staan? Die containers staan daar al 11 maanden en nu zegt men dat deze niet meer geleverd hoeven te worden omdat er in Atjeh geen matrassen en dekens meer nodig zijn. En wat met de ander streken?!
(bron: Het nieuwsblad, 11 januari 2006)
- Waarom hadden de ngo’s geen zekerheid over of ze al dan niet zouden mogen blijven, waardoor er nu een vertraging is in de wederopbouw? En waardoor er nog steeds 50% van de bevolking van Banda Atjeh in kampen leeft…
(bron: Gazet van Antwerpen, 12 december 2005)
- Duizenden Srilakaanse vissers hebben geprotesteerd tegen de gebrekkige hulp die zij naar eigen zeggen van de regering krijgen om hun industrie na de tsunami weer op te bouwen. De vissers vragen zich af wat er gebeurd is met de 2,66 miljard euro aan internationale hulp die volgens de Srilankaanse regering is toegezegd. De vissers kunnen nog steeds niet aan het werk omdat de regering niet met het geld over de brug komt… (bron Gazet van Antwerpen, 24 oktober 2005)
Is de regering nog steeds in het bezit van al dat geld? Of waarvoor hebben ze het
gespendeerd?