Vandeurzen wil mindfulness inzetten om zelfmoordgedachten bij de Vlaming te verminderen
Wie met zelfmoordgedachten zit, kan geholpen worden door een training op basis van mindfulness of een training die focust op toekomstgericht denken. Dat blijkt uit een onderzoek van het Vlaams Expertisecentrum Suïcidepreventie (VLESP).
Vlaams minister van Welzijn Jo Vandeurzen (CD&V) steunt de nieuwe behandelvormen en mikt op minstens 10 groepstrainingen in 2019 en minstens 40 trainingen in 2020. "Zo kunnen er in 2020 minimaal 320 mensen deze groepstrainingen volgen, aansluitend op hun reguliere behandeling. Samen met de sector kiezen we ervoor om wetenschappelijke evidence-based methodieken effectief te implementeren in de praktijk".
Volgens Vandeurzen tonen de resultaten van het onderzoek aan dat de behandelingen "effectief zijn in het verminderen van de frequentie en intensiteit van zelfmoordgedachten, zelfs over langere periode". Hij ziet zorginstellingen en hulpverleners graag aan de slag gaan met de trainingen.
Trieste koploper
Vlaanderen is met drie zelfdodingen per dag al langer één van de trieste koplopers wat zelfdoding betreft. Het Vlaams suïcidecijfer ligt 1,5 keer hoger dan het Europese gemiddelde. De Vlaamse regering doet al jaren inspanningen om de suïcidecijfers omlaag te krijgen. In het Vlaams Actieplan Suïcidepreventie 2012-2020 staat ook de ambitie om het aantal zelfdodingen tussen 2000 en 2020 met 20 procent te verminderen.
Uit cijfers blijkt nog dat 14 procent van de Vlaamse bevolking (van 15 jaar en ouder) minstens één keer in zijn leven ernstig aan zelfdoding heeft gedacht. Hoe kan je dat soort suïcidale gedachten voorkomen of bedwingen? In haar PROSPECT-onderzoek nam het Vlaams Expertisecentrum voor Suïcidepreventie (VLESP) twee specifieke groepstrainingen onder de loep: een cognitieve training gebaseerd op mindfulness (MBCT) en de zogenaamde 'Toekomstgerichte Training'.
Focussen op het hier en nu
De training op basis van mindfulness "focust op het hier en nu zonder voortdurend te piekeren over het verleden of de toekomst". Bij de toekomstgerichte therapie "ligt de focus op het denken in mogelijkheden, het leren een beeld te vormen van wat wél zou kunnen in de toekomst door het opstellen van kleine persoonlijke doelen".
Volgens VLESP blijkt uit onderzoek dat de beide behandelvormen hun vruchten afwerpen. "Personen die de trainingen volgden, rapporteerden na afloop en ook drie maanden na de training significant minder zelfmoordgedachten. Daarnaast bleek uit de studie dat beide trainingen leidden tot een significante afname van depressieve klachten en hopeloosheid", klinkt het.
Omgaan met zelfmoordgedachten
Volgens Gwendolyn Portzky, directeur van VLESP, onderstreept het onderzoek het belang van het specifiek behandelen van suïcidale gedachten: "Lang werd gedacht dat zelfmoordgedachten vanzelf verdwijnen wanneer de onderliggende psychische problematiek - bijvoorbeeld een angst- of stemmingsstoornis - wordt behandeld, maar dit is echter niet altijd het geval. Ook deze studie bevestigt dit: voor de start van de training gaf zo'n 90 procent van de deelnemers aan al in behandeling te zijn voor psychische klachten. Dit wijst er op dat er naast de ontvangen behandeling ook nood is aan zorg die zich specifiek richt op het omgaan met zelfmoordgedachten."
Bron: De Morgen, 31/5/'18
https://www.demorgen.be/politiek/va...deren-ba4f2c05/
Mening: Ik vind het zeker een mooi initiatief van Minister Van Deurzen om een training te voorzien op basis van mindfulness of een training die focust op toekomstgericht denken, om zo het aantal zelfmoorden of mensen met zelfmoordgedachten aanzienlijk te verlagen.
Het Vlaamse suïcidecijfer ligt namelijk 1,5 keer dan het Europese gemiddelde. Dit is zeer schrijnend. Ook het feit dat al minstens 14% van de Vlaamse bevolking al suïcidale gedachten heeft gehad, is toch iets waar we ons als Vlaamse bevolking flink zorgen mogen over maken.
Ik heb wel één kleine kanttekening, namelijk dat de meeste mensen met suïcidale gedachten hun 'plannen' het liefst voor zichzelf houden. Hoe gaat men zulke mensen kunnen overtuigen om hun verhalen te delen met anderen?