Belgische kinderen slikken samen 109 miljoen geneesmiddelen per jaar
Alle Belgische kinderen samen krijgen jaarlijks meer dan 109 miljoen pillen, druppels, siropen en vaccins toegediend. Tien jaar geleden waren dat er volgens het Riziv nog 89 miljoen.
Vooral medicijnen die problemen met de ademhaling verhelpen, worden veel verkocht. Maar ook refluxmedicatie, antibiotica en oor- en neusdruppels zijn populair. In heel wat gevallen zijn die middelen nochtans overbodig. 'Hoewel het medicijngebruik toeneemt, hebben kinderen vandaag niet meer medische klachten dan vroeger. Wel zijn hun ouders sneller ongerust', zegt professor kindergeneeskunde Yvan Vandenplas (VUB). 'Ook artsen en apothekers zouden zich vaker moeten afvragen of het wel nodig is om een kind neusdruppels, antibiotica, medicatie tegen diarree of laxeermiddelen te geven.'
Wat drijft jonge ouders ertoe om bij elk zuchtje van hun kroost naar de dichtstbijzijnde apotheek te rennen? Om te beginnen zijn velen van hen heel onzeker over hun opvoedingstechnieken. Geen enkele lapsus staan ze zichzelf toe. Bovendien leiden de meesten een heel druk leven. 'Ze kunnen het zich niet veroorloven om nachtenlang uit hun slaap te worden gehouden door een huilende baby of hoestende kleuter. Dan zijn ze de volgende dag doodmoe en kunnen ze zich amper op hun werk concentreren', zegt kinderarts en klinisch farmacologe Pauline De Bruyne van het UZ Gent.
Als een kind medicatie neemt die het eigenlijk niet nodig heeft, is dat nooit zonder risico's. Elk medicijn kan bijwerkingen hebben. 'Zuurremmers, bijvoorbeeld, vergroten de kans op luchtweg- en darminfecties. Kinderen die ermee worden behandeld, zouden ook een groter risico lopen om voedselallergieën te krijgen', aldus De Bruyne. Geneesmiddelen kunnen zelfs het immuunsysteem van jonge kinderen aantasten. 'Door sommige medicijnen, zoals zuurremmers of antibiotica, kan het darmmicrobioom van een kind worden verstoord. Het gevolg is dat het hele immuunsysteem in de war raakt', zegt Yvan Vandenplas. 'Als het daadwerkelijk is aangewezen om een kind die medicatie te geven, nemen we die bijwerkingen erbij - antibiotica kunnen levens redden. Maar in alle andere gevallen blijven we er beter af.'
Apothekers en dokters vermoeden dat veel mensen weleens een middel voor volwassenen aan hun kinderen geven. Zij het in aangepaste doses. Veilig is dat niet, want in een kinderlijf hebben medicijnen soms een andere werking dan bij volwassenen. Van benzodiazepines, zoals het kalmeringsmiddel Temesta, worden volwassenen bijvoorbeeld suf. Ook sommige kinderen worden er slaperig van, maar anderen net hyperactief. Dat effect is onvoorspelbaar. Je kind zomaar een half pilletje uit je eigen strip geven, is dus nooit een goed idee.
Bron: Knack - Ann Peuteman (Redactrice bij Knack) 13/03/2018
http://www.knack.be/nieuws/gezondhe...mal-976589.html
Eigen mening: In het artikel is te lezen dat kinderen steeds meer medicijnen slikken, dit op zich is al een opmerkelijk gegeven maar de reden er voor vind ik nog merkwaardiger. Ouders zouden hun kinderen meer medicatie geven omdat ze onzeker zijn over hun opvoeding. Deze redenering kan ik wel volgen maar ik vind wel dat dit het beeld schetst dat ouders vroeger niet echt om te opvoeding gaven. Dit vindt ik niet juist, de opvoeding verliep gewoon anders en er waren andere waarden en normen die ze belangrijk vonden dan wij nu. Een andere reden zou zijn dat ouders 's nachts niet kunnen wakker liggen door zieke kinderen omdat ze zich dan de volgende dag niet kunnen focussen op hun werk. Toen ik dit las dacht ik "dat is toch een stomme reden, kinderen gaan toch voor" maar nu ik er langer over nadenk, speelt dit waarschijnlijk vaak bij jonge ouders. Ik vind het heel erg dat kinderen meer medicijnen moeten slikken omdat ouders zich anders niet goed kunnen concentreren op hun werk. De zorg van de ouders kan ik volgen maar ik denk dat er dan iets moet worden aangepast op vlak van verlof dagen voor zieke kinderen of iets in die trend. Dit zit in hetzelfde schuifje als meer vader en moederschapsverlof. Voor deze zaken moeten we eens goed kijken naar de Scandinavische landen en proberen een systeem te ontwikkelen dat werkt voor ons land. Als dat gebeurd is, zal het cijfer van medicijnen gebruik wellicht ook dalen.