Rond dit gegeven zijn al een hele tijd discussies aan de gang. Toch is het al bewezen dat het blijven spreken van de thuistaal, bevorderend is voor het aanleren van het Nederlands. Voornamelijk bij het onderwerp zinsconstructies, bleek het positief te zijn als leerlingen ook hun eigen taal blijven spreken. Ik vind wel dat, eens ze hun Nederlands voldoende kunnen, de andere taal niet meer mag gesproken worden in de klas. Maar waar zet je dan de grens? Op de speelplaats lijkt me het een pak minder erg, maar tegelijk gaan ze door hun eigen taal te spreken nooit helemaal bij de klasgroep horen. Ik denk vooral dat het voor hun sociale vaardigheden belangrijke is dat ze op school ten alle tijden hun best doen om Nederlands te spreken, zodat ze met iedereen kunnen communiceren.