Onderschatte revolutie


Wie heeft de voorbije dagen niet gedroomd over een passende bestemming voor de 146 miljoen die gisteravond te winnen waren met de loterij Euromillions? Voor een gewone sterveling is zo'n bedrag, zes miljard in oude munt, nauwelijks te vatten. De levensstijl die nodig is om te verhinderen dat de geldberg nog met intrest aangroeit, voelt al aan als ziekelijke spilzucht.


Wat dan te denken van een overnamebod van 18,6 miljard euro op Arcelor, het bedrijf dat zowat de hele Belgische staalsector onder zijn bezittingen telt? De nummer één in de sector, Mittal Steel, wil de nummer twee inlijven. De koopkracht waarop dit vermetele plan steunt, is ontstaan uit de tomeloze expansie van economieën in nieuwe groeizones. Het gaat niet heus niet alleen om het Verre Oosten.

Mao Zedong was van mening dat macht uit de loop van een geweer komt. Maar geweren moet je kopen en dat doe je met geld. De fabelachtige accumulatie van welvaart die buiten het trage Europa bezig is, verandert de wereld in een tempo dat we nog altijd onderschatten. Zelfs wie om de twee zinnen ,,China'' in zijn modieuze discours verwerkt, heeft nog moeite om de revolutie bij te benen die rondom ons plaatsvindt.

Vlaams minister-president Yves Leterme waarschuwde er deze week nog voor dat het gevoel van hoogdringendheid dat ons tot actie moet aanzetten, uitblijft. De textielsector hebben we ons al bijna helemaal laten ontfutselen door lagelonenlanden. Nu wordt de hand gelegd op de staalsector. Schaalvergroting heet dat en er is ongetwijfeld een economische logica voor te bedenken. Maar wie wordt de begunstigde ervan?

De vrijmaking van markten, zo luidt het credo, komt uiteindelijk de consument ten goede. Waar vele aanbieders kampen om de gunst van het publiek, verbetert de kwaliteit van goederen en diensten en daalt de prijs. Maar in zo'n omgeving valt weinig te verdienen en neemt de druk toe om via fusies en overnames slagkracht te winnen en concurrentie uit de weg te gaan. Waar zijn de regelgevers die voorkomen dat de economische macht in te weinig handen terecht komt?

De razendsnelle globalisering van de economie heeft behoefte aan krachtige regulatoren die de marktwerking in de gaten houden. Als er ergens iemand nog twijfelt of Europa wel een batig saldo voor zijn burgers heeft, laat die dan eens nadenken over waar we als klein land zouden staan in een maalstroom als deze. Ooit maakten we ons zorgen over de verhuizing van onze economische beslissingscentra naar Parijs. Het was maar een begin.

De wedloop is onverbiddelijk. Kapitaal verplaatst zich naar waar het best rendeert. Voor aandeelhouders en beleggers maakt het niet uit waar dat is. De dividenden komen wel terecht. Maar voor wie met werken zijn brood verdient, ligt het niet zo simpel.


Bart Sturtewagen, DS, 28-01-2006

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB