De Vlaming blijft naar *schadelijke pesticiden grijpen om onkruid te bestrijden. Het vaakst wordt de spuitbus bovengehaald in Limburg, bij grote gezinnen met een grote tuin.

Maar er is ook goed nieuws: het aantal pesticidegebruikers daalt en 53 procent van hen overweegt milieuvriendelijkere alternatieven. Dat leert een *bevraging door de Vlaamse Milieumaatschappij.

Vlaams minister van Leef*milieu Joke Schauvliege (CD&V) leest in de resultaten van de *studie het bewijs dat haar beleid werkt. Maar een verbod op pesticiden kan ze niet opleggen: die bevoegdheid zit bij de federale regering.

De Bond Beter Leefmilieu ziet minder reden tot juichen. ‘Voor een echte verandering moeten schadelijke stoffen, zoals glyfosaat, verboden worden.’

Daar sluit Geert Gommers zich bij aan. Hij is expert *pesticiden bij Velt, de vereniging voor ecologisch leven en tuinieren.

‘De Vlaamse overheid heeft het gebruik van glyfosaat wel verboden, maar het product is nog vrij te koop in de winkel. Bovendien wordt er nooit op *gecontroleerd. Dat verbod is in de praktijk een lege doos.’

De grootgebruikers van pesticiden zijn niet de particulieren, maar de landbouwers. Onder meer door de boeren blijft het *gebruik van pesticiden al jaren stabiel: zo’n drie miljoen kilo per jaar.

BRON:
De standaard, 21/10/2017, http://www.standaard.be/cnt/dmf20171021_03145151.

MENING:
We moeten beseffen dat wanneer we het blijven gebruiken, er steeds hogere concentraties in het milieu en in onze voeding zullen terecht komen. Ook kan pesticiden zich mengen met andere stoffen en dit wordt 'cocktaileffect' genoemd. We kunnen niet weten welke combinaties een invloed zullen hebben op onze gezondheid, maar we kunnen deze ook niet voorspellen, omdat we deze combinaties niet zullen verwachten.
Ik begrijp dat veel mensen de voordelen bij het gebruik van pesticiden wel opwegen tegen de risico's hiervan. Anderzijds vind ik dat we het gebruik gecontroleerd kunnen beheersen en hier strenge regels bij kunnen afbakenen. Het zou niet meer in de winkelrekken mogen liggen, maar enkel verkrijgbaar voor de boeren, omdat dit meer voor hun als noodzakelijk geïnterpreteerd kan worden totdat dit volledig kan vervangen worden zonder risico's voor onze voeding en enorme kosten die de boer zich niet kan permitteren.