“Vandaag, maar ook gisterenavond schenken de media uitgebreid aandacht aan het vonnis inzake de jeugdwerking op de Hoeve Delaere te Lauwe. De rechter verbiedt de stad Menen om voortaan speelpleinwerkingen en fuiven te organiseren op de jeugdsite. Vandaar dat wij als stadsbestuur het initiatief nemen om in alle ernst en objectiviteit te informeren over het vonnis in kwestie en onze reactie hierop,” stelt schepen van Jeugd Karl Debuck.

Nadat het stadsbestuur gisteren op de hoogte werd gebracht van het vonnis werd het door de beleidsmensen, de raadsman en de administratie uitgebreid onder de loepe genomen.

Eerst en vooral kan worden meegegeven dat de schepen van Jeugd komende maandag tijdens de vergadering van het College van Burgemeester en Schepenen de formele beslissing voorstelt om tegen het vonnis in beroep te gaan, en wel om volgende redenen.

De definitieve uitspraak van de Rechtbank in Eerste Aanleg is gebaseerd op louter stedenbouwkundige argumenten. Het stadsbestuur stelt met heel wat verwondering vast dat de rechter expliciet stelt dat de huidige bestemming van de Hoeve Delaere niet strijdig is met het geldende Bijzonder Plan van Aanleg (B.P.A.) dat een jeugdcentrum op die locatie toelaat. Wetende dat een B.P.A. een door alle instanties goedgekeurde verfijning van het Gewestplan is, stelt het stadsbestuur vast dat de rechter dit B.P.A. ondergeschikt stelt aan dat Gewestplan. Dat betreffende Gewestplan heeft als bestemming woongebied. Dus stelt de rechter dat in het woongebied geen speelpleinwerking of fuif mag worden georganiseerd.

Schepen Debuck: “Het is dus zo dat het vonnis geen enkel ander argument van de verwerende partij, dit is de stad Menen, in overweging neemt of weerlegt. De motivering van de uitspraak is te herleiden tot één enkele alinea van het vonnis. Vandaar onze verwondering en verbolgenheid in deze zaak.”

Er is ook de vaststelling dat het vonnis noch met Ministeriële Omzendbrieven, noch met Parlementaire Vragen en Antwoorden rekening houdt: er zijn namelijk dergelijke stukken die letterlijk verwoorden dat speelpleinen als openbare nutsvoorzieningen kunnen worden beschouwd en bijgevolg wel in een woongebied thuis horen. In die zin is het opleggen tot het afsluiten van een speelplein om 18u in een woonwijk toch aanvechtbaar.

Ook heeft het vonnis op zich geen probleem met de aanwezigheid van een jeugdcentrum. Maar wat dan met de definitie van een jeugdcentrum die door de Vlaamse Vereniging voor Jeugddiensten (VVJ) wordt gegeven en algemeen aanvaard wordt? Een gemeentelijk jeugdcentrum is een accommodatie die geschikt is voor het vervullen van een aantal functies binnen het gemeentelijke jeugdbeleid, zijnde De Gemeentelijk Jeugddienst, dienstverlening, ontmoeting, informatie en vrijetijdsprogrammatie.

Onze bezorgdheid gaat bovendien verder dan de toestand in Lauwe, nu dit vonnis neerligt. Wat betekent dit precedent voor alle speelpleinwerkingen in Vlaanderen? Waarschijnlijk zijn in Vlaanderen nog speelpleinen die in een woongebied liggen?

En wat ook te denken van andere inrichtingen zoals scholen, sportaccommodaties… Ook die lokken massaal jeugd naar hun werkingen en liggen meestal ook in een woongebied. Als buren ook hiertegen klachten voor een rechtbank brengen, wat dan…

“Ondertussen verdiepen we ons met alle betrokkenen verder in het dossier om te zien wat de mogelijkheden zijn om binnen de door het vonnis toegelaten ruimte onze jeugdwerkingen verder uit te werken,” zegt schepen Debuck.

Tenslotte vermelden we ook dat de stad Menen in deze zaak vanuit alle mogelijke hoeken steun krijgt. De stad pleegt continu overleg met Vlaams Kinderrechtencommissaris Ankie Vandekerckhove, VVJ-coördinator Marc Ipermans en de Jeugdraad van Menen (Tommy Porte, Xavier Beyaert).
Ook steunbetuigingen van inwoners bereikten ons, maar ook de Vlaamse Dienst Speelpleinwerk, Vlaams Minister voor Jeugd Anciaux en de Gezinsbond maken perscommuniqués waarin zij hun ongenoegen over het vonnis kenbaar maken.

www.menen.be
Olivier DeBoel