Nieuwe hoop voor moslimvrouwen


Wat een week voor de vrouwen in Saudi-Arabië. Plots mogen ze met de auto rijden. De nieuwe woordvoerder van de Saudi-Arabische ambassade in de Verenigde Staten is een vrouw zonder hoofddoek. En de dames mochten ook voor de eerste keer naar het stadion, om het 87ste verjaardagsfeest van het land te vieren.


Ik kon er als jong meisje alleen maar van dromen om naar het stadion te gaan. Eén keer heb ik van die feestelijke sfeer kunnen genieten, in de straten van Teheran. Ik was 22 en Iran had zich in de allerlaatste minuut van de wedstrijd gekwalificeerd voor het WK 98 in Frankrijk. Die nacht kon alles wat verboden was. Mannen en vrouwen vierden samen de overwinning. We dansten en speelden muziek. De zedenpolitie zat vast in het verkeer. Waarom kunnen vrouwen die vreugde en dat feestgevoel niet altijd delen, vroeg ik me toen al af.

Koning Salman van Saudi-Arabië heeft blijkbaar goed geluisterd naar zijn zoon, kroonprins Mohammed, die meer begrip toont voor onder andere de Saudische vrouwen. Wettelijk blijven de vrouwen afhankelijk van hun ‘voogd’, vader, echtgenoot of zoon, maar ze krijgen stilaan wel uitzicht op een beter en gelukkiger leven. En dat is ook voor ons goed nieuws.

Elke overwinning van de moslimvrouwen, elk verworven recht in hun emancipatiestrijd, doet het islamisme wankelen. De feministische krachten in de moslimlanden zijn voor het Westen misschien wel de belangrijkste bondgenoten in de strijd tegen het fundamentalisme. Als we het islamisme uit Europa willen verdrijven, moet het eerst verdwijnen in de regio waar het ontstaan is. Zoals het communisme pas echt ontworteld werd na de ineenstorting van de Sovjet-Unie.

De geboorteplaats van het extreem islamisme is de Islamitische Republiek van Iran (IRI). Na de revolutie van ’79 verloren vrije, actieve en geëmancipeerde vrouwen hun rechten in naam van de sharia. Vrouwen moesten plots verplicht een hoofddoek dragen en werden door het regime uit de maatschappij geveegd.

Minder bekend is dat de geestelijke leiders niet alleen vrouwen onderdrukken en discrimineren, maar ook andersgelovigen. Er zijn wereldwijd ongeveer 350.000 joden van Iraanse afkomst, van wie er nu nog maar 8.000 in Iran leven. Dit volk leefde nochtans al duizenden jaren in Iran.

De situatie van de bahá’ís is nog slechter. Zij mogen niet werken of studeren en al hun leiders zitten in de gevangenis. Ze ondergaan hetzelfde trieste lot als de Rohingya in Myanmar, die volgens de Franse president Emmanuel Macron het slachtoffer zijn van een genocide.

Het was ook de IRI die wereldwijd gijzelingen en islamitische terreuraanvallen heeft geïnitieerd, nog een overeenkomst met de rol die de Sovjet-Unie destijds speelde bij de verspreiding van communisme. Het is dus daar dat we het islamisme moeten bestrijden. Het Westen mag dan al een mooie nucleaire deal gesloten hebben met Iran (voor tien jaar), die gaat wel ten koste van de mensenrechten. Activisten, journalisten en andersdenkenden zitten in de gevangenis. De onderdrukking van vrouwen gaat onverminderd voort.

De hoeksteen van het islamisme is systematische discriminatie van vrouwen en andersgelovigen. Als die afbrokkelt, zou het hele systeem wel eens sneller kunnen instorten dan nu voor mogelijk wordt geacht. Herinner u de Sovjet-Unie.

Darya Safai, vrouwenrechtenactiviste

Blog DS Avond, 28-09-2017

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB