Ik ben volledig mee met uw redenering – hier leer ik uit – en heb ook het gevoel dat we, als samenleving, ons niet moeten laten kleinmaken door rotte appels (wie dat zijn mag je zelf invullen afhankelijk van tijd en ruimte).

“Vergissen is menselijk” zoals blijkt uit The Shawshank Redemtion (ik geloof de versie van de feiten van de protagonist). Doch loop ik persoonlijk liever rond wetende dat men op festivals screent op terreur, dan dat ik weet dat iedereen zomaar binnen en buiten kan en mag; ook mensen die banden hebben met IS of God-weet-welke-terreurgroep. Fouten zijn een jammere zaak, maar zulke screenings kunnen echt wel levens redden. Ik zie hier dus geen/weinig graten in; tijdelijk wat privacy afgeven om erger te voorkomen. Hoe cru het ook klink, zijn de voordelen groter dan de nadelen.

In de pers heb ik op sommige momenten minder vertrouwen. Ervaring leert me dat ze af en toe maar wat schrijven zonder er het zijne van te weten. Kregen deze mensen écht geen verklaring? Vooraleer men zulke sancties toekent zal men wel aan verscheidene criteria voldoen die behoren tot het profiel dat niet op TL toegelaten wordt/werd. Zoals u al zei: date-rape-drugtoestanden, recidivisten, ...

“Maar mij laten bepalen door angst of hier HET politieke item van laten maken met het oog op volgende verkiezingen? Toch niet, want dat lijkt met net iets te 'makkelijk' voor onze huidige beleidvoerders...” Ben ik het helemaal mee eens. We moeten niet constant de focus leggen op dat gegeven, dat gaat voor angst zorgen bij de doorsnee Belg (waardoor de terreur “wint”). Ik ben gewoon van mening dat men mensen die een gevaar zijn voor de samenleving moet kunnen (en mogen) opsporen; ook al zou dat in conflict zijn met de privacywetgeving – dit tot het gevaar geweken is - .

Wat concreet dit festival betreft: als je niet gescreend wil worden, moet je maar niet gaan. Het algemeen belang van de samenleving primeert tegenover je kleine bubbel.