Bits gevecht om geld voor M-decreet

Een dringende hervorming van het M-decreet zit op zeven weken voor het einde van het schooljaar nog steeds vast. Veel leerkrachten blijven daardoor in het ongewisse over hun toekomst: werken ze in september nog in het buitengewoon of in het gewoon onderwijs, of verliezen ze zelfs hun job?

De kern van het probleem? Leerkrachten uit het gewoon onderwijs ervaren sinds de invoering van het M-decreet extra werkdruk. Door dat decreet volgen immers meer leerlingen met een zorgnood of een beperking les in het gewoon onderwijs, in plaats van in het buitengewoon onderwijs. Leerkrachten smeken om meer hulp.

Vlaams minister van Onderwijs Hilde Crevits (CD&V) heeft geld voor 300 extra leerkrachten beloofd. Maar ze koppelt aan dat geld ook een hervorming van de begeleiding voor leerlingen met een beperking. Nu bestaan er immers verschillende systemen naast elkaar en is het een rommeltje. Eén model met ‘ondersteuningsteams’ die de scholen helpen: dat is het idee.

Maar de minister, de vakbonden en de onderwijskoepels geraakten het na weken onderhandelen nog niet eens.

Waar de nood hoogst is

De verdeling van het geld is een grote splijtzwam. Het gaat in totaal om zo’n 103 miljoen euro voor volgend schooljaar.
Op dit moment ligt er een voorstel van Crevits op tafel waarbij het geld verdeeld wordt over de ondersteuningsteams volgens een 70/30-verdeelsleutel: 70 procent, op basis van het aantal leerlingen op de scholen waar de teams werken, en dertig procent volgens het aantal kinderen met een zorgnood. ‘Leerlingenaantallen wegen dus meer door dan het aantal zorgkinderen. Middelen kunnen dus ook terechtkomen op plaatsen waar de nood niet het hoogst is’, hekelt Elisabeth Meuleman, Vlaams parlementslid voor Groen. ‘Er is geen enkele garantie dat het geld op de juiste plaats geraakt: bij de kinderen met zorg*noden en hun leerkrachten.’

Volgens Groen speelt dit voorstel volledig in de kaart van het katholieke onderwijs, omdat zij de meeste leerlingen in huis hebben.
‘Het klopt dat we erop vooruitgaan, maar procentueel gezien winnen het gemeentelijk en het provinciaal onderwijs tot het dubbele meer’, zegt Lieven Boeve, topman van het Katholiek Onderwijs Vlaanderen. De grote verliezer van het 70/30-plan is het gemeenschapsonderwijs (GO!). Maar zij kregen vroeger wel meer geld uit de pot. ‘Dit is een correctie op het verleden’, verklaart Boeve. ‘Zo kunnen de andere netten ook voldoende middelen besteden aan de zorg voor hun leerlingen.’ Er zou wel gewerkt worden aan een overgangsmaatregel, zodat de middelen van het GO! niet té plots dalen.

‘Verspreide slagorde’

Een tweede knelpunt stoot vooral op politiek verzet. De onderwijsverstrekkers willen de begeleidingsteams ‘netgebonden’ organiseren. Dat wil zeggen: ieder net heeft zijn eigen experts. ‘Dat is niet logisch’, vindt Meuleman. ‘Drie of vier teams zullen parallel werken binnen een regio, in verspreide slagorde. De begeleiders zullen dus veel verder moeten rijden naar de scholen van hun eigen koepel, wat verloren tijd betekent.’ Open VLD en N-VA delen die kritiek.

Maar Boeve verdedigt de aanpak: ‘Zorg in de klas is de essentie van ons pedagogisch project, dat is niet zomaar iets technisch’, merkt hij op. ‘We organiseren die zorg dan ook best zelf. Maar dat betekent niet we onze expertise niet willen delen met andere scholen. Integendeel, dat doen we nu al, en dat zetten we zeker verder.’

Crevits benadrukt dat de onderhandelingen nog lopen. Dinsdag is er opnieuw overleg gepland. De vakbonden hopen alvast op een doorbraak. Maar verschillende betrokkenen pleiten er stilaan voor om de hele hervorming gewoon een jaartje uit te stellen. ‘De timing is écht niet realistisch’, meent ook Meuleman.

Bron: De Standaard, 13 mei 2017, 11.00u, Bits gevecht om geld voor M-decreet

Mening:
Zelfs nu zijn er nog bepaalde aspecten van het M-Decreet niet compleet duidelijk, wat mij een rare indruk geeft van de redenering van de politiek en het onderwijssysteem. We brengen iets in de praktijk, dat verplicht is voor heel het onderwijsnet, maar we weten nog niet meteen waaraan of waaraf. De knelpunten moeten nu rechtgezet worden en dat lijkt toch op discussies te botsen binnen de politieke wereld. De hervorming lijkt mij inderdaad, zoals Meuleman zegt, niet realistisch. Mijn grootste zorg is dat het nu ook niet helemaal ideaal lijkt te zijn vanuit het standpunt van een leerkracht in opleiding. We blijven dus tijdelijk werken in een systeem dat niet werkt naar behoren. Het tweede knelpunt dat aangehaald wordt en dat ook voornamelijk op tegenstand stoot, is dat elk net zijn eigen netgebonden begeleidingsteams krijgt. Ze willen juist alles overkoepelend helpen, maar gaan dan wel weer naar het net-niveau, waar er dan weer anders omgegaan wordt met bepaalde aspecten van het M-Decreet indien die kans gegeven wordt. Als we het M-Decreet over heel de lijn consequent willen toepassen en invoegen, zal er ook één maatstaf genomen moeten worden, waaraan iedereen moet voldoen. De onderhandelingen lopen echter nog, dus ik ben benieuwd naar wat er juist uit de bus gaat komen. Welke ideeën schrappen we, welke worden er bijgehouden en uitgevoerd in de praktijk?