In Vlaanderen en Brussel hebben scholen in twee jaar tijd 40% meer leerlingen buitengezet. Een gevolg van het toenemende aantal jongeren met gedragsproblemen, maar óók van ongeduldige scholen.

Vorig schooljaar hebben alle scholen in Vlaanderen en Brussel samen 2.387 leerlingen definitief uitgesloten. Een toename met 17% in vergelijking met het schooljaar voordien en zelfs 40% meer dan in 2013-2014. Dat blijkt uit het jaarrapport van de Centra voor Leerlingenbegeleiding (CLB). "Scholen worden meer en meer geconfronteerd met jongeren met gedragsproblemen, meestal kinderen die het thuis niet gemakkelijk hebben", weet Inge Van Trimpont, voorzitter van de CLB-samenwerkingscel van de onderwijsnetten. Voor leerkrachten en directie is het niet altijd evident om daarmee om te gaan. "Geen enkele school gooit graag iemand buiten en meestal is er een traject aan voorafgegaan, maar als iemand écht over de schreef gaat, kan het soms niet anders. Het gaat dan vooral over leerlingen die verbaal én fysiek agressief zijn of diefstal plegen."

Volgens onderwijsprofessor Martin Valcke van de UGent hebben de directies toch te weinig geduld. "Schoolreglementen worden steeds strikter geïnterpreteerd. Je mag zoveel keer iets verkeerd doen, daarna vlieg je buiten. Verzachtende omstandigheden tellen nauwelijks nog mee." Valcke wijst er ook op dat dezelfde leerlingen soms jaar na jaar in de statistieken voorkomen, telkens door een andere school buitengezet.

Bron: HLN Topics - www.topics.be

Eigen mening:
Het is zeker en vast verontrustend dat de stijging van leerlingen die van school worden gestuurd de laatste 2 jaar zo erg toeneemt.

Het probleem enkel toeschrijven aan de schooldirecties, zoals Martin Valcke in dit artikel doet, vind ik te kort door de bocht. Het probleem beperkt zich niet tot de schooldirecties, hoewel die (naar mijn ervaring) vaak te streng en onpersoonlijk reageren. Ik heb zelf op 2 verschillende middelbare scholen gezeten, en merkte een duidelijk verschil. In een kleinere school was de aanpak veel persoonlijker en kregen probleemleerlingen meer kansen en persoonlijke begeleiding, wat leidde tot positieve resultaten en het oplossen van problemen. In een grotere school is de aanpak onpersoonlijk en krijgen de leerlingen minder krediet. Van school sturen is een drastische beslissing die het probleem niet oplost, maar verschuift. Het is een allerlaatste maatregel die nu te veel wordt gebruikt.

Anderzijds zien we toch een tendens waarin er een mentaliteitswijziging is bij de leerlingen. Ze worden vaker schoolmoe, hebben vaak minder respect voor autoriteit en achten school minder belangrijk. De scholen zijn dan soms onpersoonlijk, maar zo evolueren de leerlingen ook. Sociale media, het gebruik van hun GSM, opvoeding, een andere mentaliteit, ... zijn allemaal factoren die schoolprestaties en -gedrag beïnvloeden.
Daarnaast merk is vooral een gebrek aan respect bij de huidige (waaronder mijn eigen) generatie. Veel mensen binnen het onderwijs hebben het daar lastig mee, aangezien er vroeger meer (gedwongen) respect was voor autoriteit. Een voorbeeld daarvan is het steeds vaker voorkomen van rechtszaken tegen beslissingen van leerkrachten. Hiermee wil ik niet zeggen dat beslissingen van leerkrachten niet fout kunnen zijn en niet aangekaart mogen worden. Het is echter wel een feit dat het gezag van leerkrachten meer en meer wordt ondermijnd.

Het drastisch stijgend aantal leerlingen dat van school wordt gestuurd is dus niet enkel te wijten aan de scholen, maar is een probleem met meerdere oorzaken. Om dit probleem op te lossen dienen alle aspecten aangepakt te worden en moet er gewerkt worden aan de houding van de leerlingen én die van de school, aangezien er een actie-reactie verband is tussen beide partijen. Maatregelen en ondersteuning is nodig voor beide partijen om het aantal leerlingen dat men van school stuurt terug te doen dalen.