Dat een gsm of spelconsole niet bijdraagt aan het geluk maakt nog maar eens duidelijk dat we in een verzadigde materiële wereld leven die niet bijdraagt tot het welzijn van de medemens.
Dat leerlingen in het algemeen gelukkiger zijn wanneer de leerkracht gelukkig is is voor mij niets nieuw. Als leerkracht staan we in functie van het geheel. Wij oefenen een job uit die moet bijdragen aan de maatschappelijke ontwikkeling en de toekomst van volgende generaties. Dit in het achterhoofd gehouden maakt dat we ook een grote verantwoordelijkheid dragen. Wij zorgen mee voor het geluk van de leerlingen. Hier komt terug 'passie' opduiken. Als je voor je vak een echte passie hebt, zal je dit gelukkiger kunnen overbrengen, wat indirect de leerling dus gelukkiger maakt. Zoals de quote op de ingang van onze school het al zegt "Onderwijs is het krachtigste wapen dat ingezet kan worden om de wereld te veranderen".

Een positieve band tussen de juf of meester en de leerling moet er zijn. Wij zijn een rolmodel, en moeten hier ook alles aan doen om het voorbeeld te zijn en leerlingen te inspireren en ondersteunen op hun persoonlijke levensweg.

Dat kinderen speeltijd leuker vinden dan lessen doet me denken aan een Wiweter-sessie die ik deze week nog gegeven heb aan kinderen van 10 jaar. Zij mochten spelen en vonden het erg jammer als ze hiermee moesten stoppen om terug aan de les te beginnen.

Zoals Kato aanhaalde vind ik het ook belangrijk dat scholen voldoende inzetten op pestgedrag. Pestgedrag bestaat nog steeds, en het is jammer dat leerlingen dit moeten meemaken. N.a.v. de film "The Klass" ben ik ervan overtuigd dat we pestgedrag volledig kunnen voorkomen door de juiste maatregelen te nemen en een goede opvoeding te voorzien. Kato zei ook dat een kind dat niet graag naar school gaat omdat het gepest wordt, geen motivatie kan vinden voor schoolwerk etc. Hier ben ik het volledig mee eens, kinderen moeten gestimuleerd worden en moeten bouwen op elkaar.

Je kan 2 kanten opgaan: Constructief te werk gaan of destructief te werk te gaan. Beiden horen tot eenzelfde proces. Destructief kan bijvoorbeeld zijn afbreuk doen aan een ander d.m.v. pestgedrag. Constructief kan bijvoorbeeld positieve feedback zijn of elkaar helpen. Dit laatste wil ik dan ook meer zien in scholen: Kinderen die samenwerken op een constructieve manier om tot een oplossing te komen. Hier kan nog meer op worden ingespeeld in het huidige onderwijs, maar we zijn al goed bezig.