Eternit veroordeeld: ‘Dit is een mooie dag’
Het Brusselse hof van beroep bevestigt de veroordeling van asbestproducent Eternit. De schadevergoeding die door de rechtbank van eerste aanleg was opgelegd is wel drastisch verlaagd. De slachtoffers vragen Eternit en de Belgische politiek om verantwoordelijkheid te nemen.

Na een strijd van zestien jaar is er vandaag een uitspraak van het Brusselse hof van beroep in de rechtszaak tegen asbestproducent Eternit. Het hof is van oordeel dat het bedrijf al sinds de jaren zeventig wist dat asbest zwaar kankerverwekkend was en niet de nodige veiligheidsmaatregelen heeft genomen om de gezondheid van haar werknemers en omwonenden te beschermen.

Maar de schadevergoeding van 250.000 euro die de familie Jonckheere in eerste aanleg had gekregen, wordt teruggebracht tot 25.000 euro.

De familie reageert desalniettemin tevreden op het arrest: ‘Dit is een mooie dag. Het was ons nooit om die schadevergoeding te doen’, reageert Eric Jonckheere. ‘De rechtbank erkent dat Eternit al lang op de hoogte is van het feit dat asbest mesothelioom veroorzaakt en dat Eternit dus verantwoordelijk is.’

Eternit kan wel nog in cassatie gaan.

Waar gaat het over?

In 2011 oordeelde de Brusselse rechtbank dat het bedrijf Eternit uit Kapelle-op-den-Bos schuld heeft aan de dood van Françoise Vanoorbeeck (66), die in 2000 stierf aan longvlieskanker. De familie woonde jarenlang in de schaduw van de Eternit-fabriek in Kapelle-op-den-Bos, waar de asbestdeeltjes rondzweefden.

Het bedrijf moest 250.000 euro schadevergoeding betalen aan haar familie, maar tekende beroep aan. ‘Die 250.000 euro is maar een peulenschil voor een internationaal bedrijf zoals Eternit’, vond haar zoon, Eric Jonckheere (58). ‘Maar het bedrijf heeft toch beroep aangetekend. Volgens Eternit is mijn moeder gestorven door blauwe asbest – de gevaarlijkste van drie soorten. De productie daarvan stopte al in 1977. Het bedrijf zal nu voor de rechter komen vertellen dat de inbreuk verjaard was, toen mijn moeder in 2000 een klacht indiende.’

De familie Jonckheere was jarenlang nauw verbonden met Eternit. De grootvader van Erik was er in de jaren 30 directeur, en zijn vader Pierre werd er ingenieur. Eerst stierf Pierre Jonckheere in 1987. Toen ook Françoise ziek werd, spande ze in 2000 een rechtszaak aan. Volgens haar wist Eternit jarenlang wat de gevaren waren, maar deed het bedrijf niets. Ze zou niet veel later sterven.

Sindsdien zette haar zoon de juridische strijd voort. ‘Omdat ik haar dat beloofd heb’, zei Eric eerder aan De Standaard, die *piloot is en in Frankrijk woont. ‘Maar het gaat niet alleen om mijn moeder. Ook om mijn vader, om mijn broer Pierre-Paul die in 2003 stierf, en om mijn broer Stephane die in 2009 overleed. In enkele jaren tijd moest ik vier familieleden afgeven.’

Ook hij leeft, net zoals nog twee andere broers, met asbest in het lichaam

Bron: DS, 28-03-2017
http://www.standaard.be/cnt/dmf20170328_02803857

Mening: Ik vind het niet kunnen dat bedrijven zomaar kankerverwekkende stoffen aanmaken en dit zomaar de wereld insturen. Als een hele familie ziek wordt, dan kan je toch niet meer ontkennen dat het niet van bij jullie komt. Ik vind dat door in beroep te gaan helemaal geen respect hebben voor de familie, die voorheen heel belangrijk was voor de fabriek. Heel de familie heeft kanker gehad en zij denken enkel aan hun eigen. Dit komt door de asbest van zoveel jaren terug, dus daar mag je nu niet op terug komen, maar Eric is wel heel zijn familie aan het verliezen en loopt zelf rond met asbest in zijn lichaam. Dan vind ik het niet meer normaal dat je in beroep gaat terwijl de 250 000 euro eigenlijk toch een peulenschil is voor zo'n groot bedrijf. Ik vraag me af hoe schadelijk moet dit wel niet geweest zijn voor het milieu. Misschien zijn er ook andere mensen getroffen door hetasbest van deze fabriek. Ik vind dus dat je hen dus nog altijd mag straffen.