Foto van oude Syrische man die platen speelt te midden van verwoeste kamer gaat viraal
"Zonder mijn pijp en mijn platen zou ik mijn identiteit verliezen"
https://images4.persgroep.net/rcs/n...0.90&format=jpg
Te midden van een kamer volledig doortrokken door de sporen van een vernietigende oorlog, zit een man op een eenzaam bed. Tussen de stenen brokstukken op de vloer en de restanten van uiteengereten raamkozijnen rookt hij zijn pijp en luistert hij platen die de muziek van zijn verleden spelen. Dit is Aleppo.
Het beeld van de 70-jarige man, alleen op zijn bed in een kamer in Aleppo, weet niet alleen de allesverwoestende kracht van een oorlog die al jarenlang als een wervelwind door het Syrische landschap trekt, met één klik van de camera te vatten. Ook de leegte die zo’n oorlog achterlaat in de persoon van de mensen die hem doormaken, wordt door de foto perfect overgebracht. Het beeld ging na publicatie dan ook in een mum van tijd viraal.
Volgens Mohammed Mohiedin Anis, de man op de foto, is dat niet verwonderlijk. "Mensen zijn het geweld beu", zegt hij. "Door de overvloed aan gewelddadige verhalen en beelden waarmee de wereld de laatste jaren overspoeld wordt, is er een soort van afstompende gewenning en onverschilligheid bij de bevolking opgetreden. Het maakt dat mensen het geweld veel makkelijker de rug kunnen toekeren." Deze foto maakt dat volgens hem onmogelijk: "Dit beeld raakt mensen misschien terug in hun ziel."
Verscheurde stad
Het is niet de eerste keer dat Mohammed Mohiedin Anis – beter bekend als Abu Omar - in de westerse pers opduikt. In 2016 portretteerde persagentschap AFP de man al eens in een reportage over de oorlog in Aleppo. De man leefde toen in de al-Shaar, een deel van stad dat destijds onder controle van de rebellentroepen viel. Omar verdiende er de kost als autohandelaar en had zo’n 30 voertuigen op zijn naam staan. Toen al-Shaar heroverd werd door de Syrische overheid, ging dat gepaard met vreselijke gevechten. De strijd kostte Omar een derde van zijn voertuigen en ook zijn huis leed fel onder de zware bombardementen.
Toen AFP-reporter Sammy Ketz en fotograaf Joseph Eid begin deze maand terug naar Aleppo trokken om er de schade van de oorlog op te meten, zochten ze Abu Omar opnieuw op. Omar verwelkomde de journalisten vriendelijk en gaf een rondleiding in zijn woonst. Tijdens die rondleiding stootte het tweetal op een kleine collectie aan vinyl en een platenspeler. Omar vertelde dat hij de platenspeler nog steeds gebruikt, en dezer dagen zelfs bijzonder veel omdat het zowat het enige apparaat is dat niet op elektriciteit werkt. De man stelde de journalisten voor een nummer te spelen, maar zei ook dat dat niet kon zonder zijn pijp op te lichten, want "dat deed hij altijd als hij naar de muziek uit zijn verleden luisterde."
Citaat:
|
'Mensen zijn het geweld beu. Door de veelheid ervan zijn ze afgestompt, onverschillig geworden' - MOHAMMED MOHIEDIN ANIS
|
Identiteit
Terwijl het gezelschap luistert naar de tonen van een lied gespeeld door de Syrische zanger Mohamed Dia al-Din legt Omar uit hoe hij vasthoudt aan de persoon die hij is aan de hand van een kleine verzameling aan spullen die in 'een vorig leven' veel voor hem betekend hebben. "Zonder die spullen zou ik mijn identiteit kwijtraken", zegt hij aan AFP. Precies daarom weigert hij dan ook om Aleppo achter zich te laten: ooit hoopt hij er het leven terug te krijgen dat hij al die jaren voor zichzelf opgebouwd had.
De reporters zelf noemen de ontmoeting met Omar onvergetelijk. "Wanneer de wanhoop om problemen en om de obstakels dan het leven mij dreigen te overspoelen, denk ik aan het beeld van Omar. Hoe hij daar te midden van al die vernieling gewoon rustig zijn pijp rookt en luistert naar de muziek die hem vreugde brengt."
Dit poste DeMorgen op 16/03/2017 op hun site :
http://www.demorgen.be/buitenland/f...iraal-beda29e0/
Ik kan me enorm goed vinden in deze man zijn situatie. "Mensen zijn het geweld beu". Klopt. We keren telkens meer en meer onze rug toe naar geweld, 'het gebeurd hier niet, dus is het voor ons ook niet belangrijk', is een gedachtegang die bij de bevolking speelt. Deze foto, en het fijt dat deze zo snel viraal is gegaan, bewijst even terug het tegendeel. Het niet meteen gewonden zien of bloed (denk maar aan alle andere oorlogsbeelden van de afgelopen maanden) maar een man in zijn woonst, zijn verwoeste woonst. Dit is een gegeven dat vaak straal genegeerd wordt door de media. Waar oorlog is LEVEN ook nog mensen, mensen in verwoeste huizen.
Oorlog gaat ook vaak gepaard met verdriet en woede, deze man toont ook aan dat zelfs al is het oorlog, zelfs al staan de muren van mijn huis niet meer recht, je identiteit en je geluk blijft belangrijk, laten we dat nu even niet vergeten.