Ik vind het zeer treurig om te lezen dat geestelijke gezondheid zo ondergefinancierd is, het is immers een gebied in de geneeskunde waar (helaas) steeds meer en meer vraag naar is. Verourderde, krappe accomodatie en een tekort aan personeel klinkt nu niet bepaald als de omgeving waar je je naasten aan zou toevertrouwen om hun leven te beteren. Je hebt wellicht (puur praktisch) minder middelen nodig om mentale gezondheid te behandelen dan fysieke, maar dat maakt het niet minder belangrijk. Integendeel, ik vind dat mentale gezondheid minstens evenveel aandacht zou moet krijgen als fysieke gezondheid. Deze twee zaken hangen namelijk vaak samen en kunnen elkaar op verschillende manieren beïnvloeden. Als er momenteel te weinig accommodatie is om die steeds groeiende stroom te huisvesten, dan moet er volgens mij een grotere focus liggen op het preventeren van een geestelijke stoornis. Dat zou misschien het verschil maken in de huidige angstaanjagende percentages omtrent burn-out, depressie,...