Ik vind dat we in een complexe maatschappij leven waarbij dit fenomeen eigenlijk een paradox is. Aan de ene kant verwacht de maatschappij meer ouderbetrokkenheid door mee projecten uit te werken en het oudercontact te verplichten waarbij men zelfs dreigt met boetes en verplichtingen. Ik ben van mening dat dit niet de juiste manier is om betrokkenheid te realiseren. Aan de andere kant is dit vaak niet mogelijk of moeilijk te regelen. Beide ouders hebben een drukke baan, ze komen laat thuis of moeten nog naar een vergadering en misschien nog opvang regelen voor de kleine zus of broer. Wanneer je kind goed presteert op school kan ik begrijpen dat deze ouders niet naar een oudercontact komen.

Ik denk dat een oudercontact een plicht en recht is. Ouders moeten voor zichzelf uitmaken of ze hier naartoe willen gaan maar als je een beetje respect en interesse toont in de school, is het logisch dat je hier naartoe gaat. De dimensies geven aan hoe betrokken een ouder is bij het schoolgebeuren. Hierbij kan de school de ouders stimuleren en de betrokkenheid verhogen door bijvoorbeeld een praatje te maken met de ouders aan de schoolpoort of acties organiseren waarbij de school bereidwillige ouders nodig heeft. Het oudercontact is de eerste stap tot het realiseren van meer ouderbetrokkenheid. Ik ben van mening dat de scholen meer moeten inzetten op kansarme gezinnen en gezinnen met een andere nationaliteit. Deze mensen vinden het meestal moeilijk om naar een oudercontact te komen.