Ik sluit mij aan bij de mening van Lena. 2016 werd vooral gekenmerkt door onrust, een gevoel van onveiligheid, de vluchtelingencrisis en een aanval op de vrije meningsuiting. Het is volgens mij vooral belangrijk dat 2017 geen herhaling is van het afgelopen jaar, dit zal voor sommigen te veel worden. Denk maar aan de Syriërs en Irakezen die midden in oorlogsgebieden wonen, de vluchtelingen die constant op de vlucht zijn voor oorlogsgeweld en dagelijks voor hun leven moeten vrezen, ...

2017 zal zijn eigen uitdagingen wel hebben en de problemen van 2016 zijn nog lang niet van de baan en kunnen misschien nog wel lang aanslepen. We hebben inderdaad een reorganisatie nodig. We kunnen geen vluchtelingen blijven opnemen, maar langs de andere kant vind ik het ook onmenselijk om alle mensen die nog op de vlucht zijn in de kou te laten staan. De enige oplossing is om opnieuw stabiliteit te creëren in het thuisland van deze vluchtelingen. Dan spreken we nog maar over een van de problemen die we in 2016 hebben gehad. Kortom, we moeten er samen voor zorgen dat 2017 een verbetering is ten opzichte van 2016. We hebben, zoals Lena al zei, rust en stabiliteit nodig in 2017.