Gefrustreerde familieleden van MH370-slachtoffers nemen het heft in eigen handen. Ze beginnen in Afrika een zoektocht naar wrakstukken van het verdwenen vliegtuig van Malaysian Airlines omdat een gecoördineerde zoekactie uitblijft.
Zeven nabestaanden van inzittenden van vlucht MH370 vliegen naar Madagaskar op zoek naar antwoorden. De familieleden, die zich verenigd hebben in de groep voice370, zijn de jarenlange onzekerheid beu en gaan daarom zelf op zoek naar brokstukken. Volgens hen is de kans groot om die op Madagaskar aan te treffen.
‘We hebben geen andere keuze dan zelf in actie te komen’, staat te lezen op hun Facebookpagina. ‘Alles wat tot nu toe werd gevonden, lag voor de oostkust van Afrika. De vondsten waren toevallige ontdekkingen door de plaatselijke bevolking. Ondanks deze erg belangrijke vondsten werd er geen systematische en gecoördineerde zoekactie opgezet.’
Naast het terugvinden van wrakstukken hopen de initiatiefnemers vooral om meer aandacht te creëren voor het vermiste vliegtuig.
Vlucht MH370, de vlucht van Kuala Lumpur naar Peking, had 239 mensen aan boord en verdween op 8 maart om nog onduidelijke redenen van de radar. Er werd naar het wrak gezocht in de Indische Oceaan, maar wrakstukken spoelden door de stroming uiteindelijk duizenden kilometers verder in Afrika aan. Zo werden er brokstukken aangetroffen op La Réunion, op Madagaskar, in Mozambique, in Zuid-Afrika en op Mauritius.
Bron: De Standaard, 21/11/2016
http://www.standaard.be/cnt/dmf20161121_02583209
Mening: Ik begrijp de frustratie bij de nabestaanden volledig. Ze zijn al zolang op zoek naar dat vliegtuig, maar er komt niets uit de bus. De nabestaanden weten dat hun familieleden of vrienden overleden zijn, maar de vraag hoe dat komt blijft onbeantwoord. Ondanks dat er sporen zijn naar het vliegtuig, de brokstukken die aanspoelden, zetten ze geen nieuwe zoekactie in. Als mijn familie in dat vliegtuig zat, zou ik ook tot in detail willen weten wat er gebeurd is. Deze mensen weten al langer dan een jaar helemaal niets! De frustraties blijven zich maar ophopen, dus trekken deze mensen zelf op onderzoek uit, wat ik volkomen normaal vind, want ik zou net hetzelfde doen. Al begrijp ik ook dat de zoektocht geen jaren kan duren, maar als er sporen zijn die naar dat vliegtuig leiden, kan men de zoekactie wel tijdelijk terug starten vind ik.