Trump begint sterk maar schiet dan zichzelf in de voet


Het derde en laatste debat tussen de Amerikaanse presidentskandidaten Trump en Clinton begon sterk inhoudelijk, en was daarom verfrissend. Maar wat iedereen zal bijblijven, is dat Trump nu nog niet kwijt wil of hij het verkiezingsresultaat aanvaardt. Dat is ongezien, en zelfs gevaarlijk.

‘Jullie zijn vast blij dat dit de laatste keer was dat jullie tijdens deze campagne op hetzelfde podium stonden’, zo rondde de moderator Chris Wallace het derde en laatste presidentiële debat vannacht af. De journalist van het conservatieve Fox News had zich grondig voorbereid en stelde aan beide kandidaten de juiste, gepeperde vragen.

Daardoor konden Clinton en Trump helder en to the point hun programmapunten verwoorden. In vergelijking met het vorige debat, dat was uitgemond in een rondje moddergooien, was dat een verademing. Zo kreeg het publiek duidelijk te horen dat Trump en Clinton anders denken over abortus (Trump is tegen, Clinton is voor de keuzevrijheid van vrouwen) of over wapendracht (Trump is trots dat de machtige wapenlobby hem steunt, Clinton pleit voor strengere controles van wie een wapen wil aanschaffen).

Ook migratie, een thema dat Trump na aan het hart ligt, kwam opnieuw ter sprake. Hillary Clinton staat voor een humaan migratiebeleid, dat een migrant de kans biedt op Amerikaans staatsburgerschap. Donald Trump herhaalde zijn voornemen om een muur te bouwen aan de grens met Mexico, omdat de VS volgens hem vanuit dat land worden overstelpt met drugs en met ‘illegale’ immigranten.

Trump scoort punten op migratie

Opvallend genoeg scoorde Donald Trump ook enkele punten op dat thema. Zo omschreef hij een amnestie voor immigranten zonder papieren als een slag in het gezicht voor zovele andere migranten, die al jaren proberen Amerikaans staatsburger te worden, door de regels te volgen. Hij scoorde ook, toen hij in herinnering bracht dat uitgerekend de Democratische president Barack Obama veel migranten zonder papieren heeft uitgezet.

De Republikeinse presidentskandidaat slaagde er ook geregeld in een vraag van de moderator te omzeilen, door een bruggetje te maken naar een thema dat hem beter lag. Tijdens het eerste halfuur was dit zonder twijfel Trumps beste debat. Hij scoorde bijvoorbeeld ook, toen Hillary Clinton hem aanwreef dat hij te weinig inkomstenbelasting betaalt. ‘Jij was senator, dan had jij de wetgeving maar moeten aanpassen’, wierp Trump zijn rivale voor de voeten. Hij sneerde dat Clinton dat niet had gedaan, om de rijke vrienden die haar campagne financieren, te beschermen. Zo slaagde Trump er opnieuw in om Clinton voor te stellen als een pion van Wall Street.

Maar ondanks dat sterk inhoudelijke begin lieten de persoonlijke aanvallen niet lang op zich wachten. Hillary Clinton bracht de mogelijke inmenging van Rusland (de gehackte e-mails van de Democratische partij) in de Amerikaanse campagne ter sprake. Ze eiste daarover een duidelijk standpunt van Donald Trump. Die repliceerde dat hij de Russische president Vladimir Poetin niet persoonlijk kent, maar dat diens vriendelijke woorden over hem de toekomstige relatie tussen de VS en Rusland enkel ten goede kunnen komen.

Onder de gordel

Daarop koos Hillary Clinton voor de aanval onder de gordel: ‘We weten allemaal waarom Poetin jou verkiest. Omdat hij liever een marionet heeft in het Witte Huis.’

Nog meer dieptepunten zouden volgen. Donald Trump beschuldigde de Clinton-campagne ervan om oproerkraaiers te betalen om zijn campagnemeetings met geweld te verstoren. Een ongeziene, en gevaarlijke aantijging. Gevraagd door de moderator of hij na acht november het verkiezingsresultaat zal respecteren, zei Trump dat hij dat antwoord nu schuldig blijft, en nog liever ‘de spanning’ wat erin houdt.

Ook dat is, opnieuw, ongezien. Als er ooit twee presidentskandidaten waren die reden hadden om aan het verkiezingsresultaat te twijfelen, dan wel Al Gore, bij de hertelling in Florida in 2000, en Richard Nixon, na berichten over fraude, in 1960, zo merkte de Republikeinse strateeg Doug Heye deze week op in The Wall Street Journal. ‘Toch trokken beide kandidaten dat resultaat niet openlijk in twijfel’, aldus Heye, ‘uit vrees voor de impact op de Amerikaanse natie.’

Als Afrikaanse politici

Zo’n overweging leek Donald Trump vannacht niet te bezwaren. Door twijfel te zaaien over of hij het verkiezingsresultaat al dan niet aanvaardt, klinkt hij eerder als sommige Afrikaanse politici, die vooraf niet altijd een vredevolle machtsoverdracht garanderen. Dat is ongezien in Amerika, de grootste democratie ter wereld. Een man die de tegenpartij beschuldigt van georkestreerd geweld, komt bepaald niet over als een staatsman.

Niet alleen daarom heeft Trump dit debat uiteindelijk verloren. Door erop te blijven hameren dat de verkiezingen niet eerlijk zullen verlopen, riskeert hij op acht november zijn eigen kiezers thuis te houden. Waarom zou zijn achterban, die het politieke establishment sowieso al uitkotst, nog de moeite doen om een stem uit te brengen in ‘vervalste’ verkiezingen? In een presidentsverkiezing waarbij de opkomst de eindwinnaar zal bepalen, heeft Donald Trump vannacht mogelijk zichzelf de das omgedaan.

Datum: 20/10/16
Bron: De Standaard

Eigen mening:

De presidentsverkiezingen in Amerika, geen ander topic wordt zo uitgebreid behandeld in de Vlaamse pers. Waarom? Waarschijnlijk zal het bij een vraag blijven daar er nooit een duidend antwoord is gegeven door de pers zelf. Waarom wordt er bijvoorbeeld niet uitgebreid gepraat over de verkiezingen in elk ander democratisch land? Japan bijvoorbeeld? Te zien dat Japan evenveel democratisch recht heeft in de wereld als de US, als deze al democratisch handelt, te kijken naar het binnenvallen van verschillende landen in het Midden-Oosten. Of is het misschien omdat Amerika beschouwt wordt als het machtigste land van de wereld? Als we de ranglijsten er bij halen, van de landen met bijvoorbeeld educatie, gezondheidszorg,... staan ze nergens op de nummer 1. Misschien wordt het tijd om ons iets minder bezig te houden met wat ze aan de andere kant van de zee doen en ons bezighouden met de zaken die hier toe doen. Bijvoorbeeld, een duidelijke berichtgeving over wat er in de wereld gebeurd, zonder dat er hier altijd een politiek correcte draai gegeven moet worden om zo een deel van de bevolking niet te stigmatiseren.
Wat deze verkiezingen ook geven, het is kiezen tussen de pest of cholera, beiden zijn geen goede keuze maar sinds het Amerikaanse kiessysteem zo... verbazingwekkend simpel is, zullen we zien wat de toekomst ons brengt. Want wie er ook aan de macht komt, een vrouw, die al te graag een nieuwe oorlog start of een man die maar al te graag alle emigranten uit Amerika zet en waarschijnlijk naar de EU stuurt... Het heeft een effect op ons allemaal.