De Belgische journalist Peter Dupont en de Nederlandse filmmaker Jacco Groen zijn zeventien maanden lang undercover gedoken in de wereld van kinderporno. Het resulteerde in de spraakmakende documentaire ‘Grenzeloos misbruikt’, die dinsdagavond te zien is op de Nederlandse zender NPO2.

Het undercoverwerk van Dupont en Groen leidde tot de grootste Filipijnse politieoperatie ooit op het gebied van cyberseks. Maar het begin van hun zoektocht naar pedofielen begon achter de computer in België.

‘We zijn gewoon begonnen waar de Vlaamse en Nederlandse pedoseksuelen ook beginnen. Ik wil niet precies vertellen hoe we bij de kinderporno terechtkwamen, want dat brengt mensen misschien op ideeën, maar het komt erop neer dat mannen op datingsites op zoek gaan naar pedoseksuelen’, vertelt Jacco Groen.

Vijf jaar oud

Dupont en Groen deden er uiteindelijk vier maanden over om een adres te krijgen in de Filipijnen. Dat land is een toplocatie voor het Webcam Child Sex Tourism (WCST), waarbij volwassen klanten betalen voor online kindermisbruik via livestreaming. Een praktijk die veel veiliger is dan het downloaden van kinderporno.

Eenmaal op locatie, konden Dupont en Groen meisjes op hun kamer bestellen. Tot hun eigen gruwel moesten ze vaststellen dat sommigen onder hen slechts vijf jaar oud waren en soms gedwongen werden tot orale seks. ‘De meisjes werden geronseld in de buurt. Vaak in een sloppenwijk, waar mensen weinig geld hebben. Die mannen zeggen eerst tegen moeders dat niemand zo’n meisje aanraakt en dat ze alleen heel kleine dingen hoeft te doen. Dan gaat een moeder overstag’, zegt Groen.

‘En als meisjes daar zo jong al rondlopen, leren ze dat het normaal is om je kleren uit te trekken voor een webcam of om betaald seks te hebben.’

Wederdienst

Bovendien zit het in de Filipijnse cultuur om iemand een wederdienst te willen bewijzen. Zodra een familie niets meer te eten heeft en geld nodig heeft, is het dus verleidelijk om een meisje meer te laten doen. ‘Die kinderen zien dat hun ouders moeite hebben met rondkomen en er toch alles aan doen om hen te eten te geven. Ze willen dus iets terugdoen voor hun ouders, ze willen hun ouders ook helpen’, klink het nog.

Bang en zenuwachtig

Peter Dupont en Jacco Groen voelden zich naar eigen zeggen allerminst comfortabel bij de situatie. ‘Als je met drie of vier Filipijnse kinderen over straat loopt, ben je in de ogen van anderen een vieze pedo. Op die momenten voelden we ons heel erg bekeken’, vertelt Groen. ‘We waren bang en zenuwachtig.’

Elke dag zijn er volgens de documentairemakers 750.000 mannen, waaronder ook Nederlanders, die online op zoek gaan naar live seksshows met minderjarigen, van soms twee jaar oud. De uitbaters (meestal familie of buren) ontvangen van de kijker 2,50 euro per show en 0,50 euro fooi per seksuele opdracht die online en live wordt verricht.

Arrestaties

Dankzij het onderzoekswerk van de journalisten kon de Filipijnse politie op 3 november vorig jaar binnenvallen in een cybersekshuis in Tambacan, een beruchte sloppenwijk in de stad Ligan. Daar konden ze 11 minderjarigen tussen 7 en 17 jaar oud bevrijden.

Voorts vonden er ook een aantal arrestaties plaats. ‘Onder meer twee hele zware jongens in Amerika. Op de Filipijnen zijn er in een webcamhuis dan weer vijf mensen opgepakt. En we hebben zeshonderd namen van mensen in het kinderpornonetwerk gedeeld met 36 landen’, klinkt het.

Maar volgens Groen moet het echte werk nog komen. Veel van de namen liggen namelijk nog op het politiebureau in de Filipijnen, waar te weinig mankracht is om het probleem aan te pakken. ‘We kunnen er alleen wat aan doen als alle landen eraan meewerken’, besluit hij nog.

Bron: De Standaard, http://www.standaard.be/cnt/dmf20161018_02525666

Datum: 18/10/2016

Eigen mening: Ik vind het verschrikkelijk om te lezen dat jonge kinderen, zelfs kinderen van amper vijf jaar oud, gedwongen worden om hun kleren uit te trekken of om betaald seks te hebben. Ze komen al op jonge leeftijd in dit milieu terecht en vaak omdat hun ouders weinig geld hebben. Ik kan dit echt niet begrijpen dat sommige ouders in staat zijn om hun eigen kinderen dit aan te doen. Zoals ze in het artikel aangeven, gaan deze kinderen denken dat dit normaal en goed is omdat ze hun ouders op deze manier kunnen helpen. Deze kinderen hebben het besef niet dat ze misbruikt worden en krijgen de kans niet om een normaal leven te leiden zoals een kind zou moeten leiden. Ik ben dus heel blij om te horen dat er nog mensen zijn die zich inzetten om dit soort zaken uit de wereld te verhelpen. Door de hulp van deze twee mannen heeft men vorig jaar al een aantal kinderen kunnen bevrijden en een aantal mannen kunnen arresteren. Dit is zeker al een vooruitgang, maar het probleem is de wereld nog lang niet uit. In het artikel wordt ook gezegd dat ze er enkel iets aan kunnen doen als alle landen eraan meewerken. Ik hoop dan ook dat ze hier snel werk van maken, zodat geen enkel kind dit nog hoeft mee te maken.