Jobs, meer jobs, nog meer jobs

In Vlaanderen is het jobaanbod voor hoger geschoolden in de voorbije twaalf maanden met liefst 40 procent gestegen.

Van onze redacteur Johan Rasking

BRUSSELDe recente collectieve ontslagen bij onder meer ING, Douwe Egberts en Axa doen het anders vermoeden, maar het gaat best goed op de Vlaamse arbeidsmarkt. Het aanbod aan nieuwe jobs ligt op het hoogste peil in vijf jaar en neemt maand na maand toe.

Zo telde de arbeidsdienst VDAB in september 22.600 nieuwe vacatures. Daarmee scoort het aantal jobaanbiedingen ruim 27 procent hoger dan een jaar geleden, in september 2015.

Nog een indicator: het gecumuleerde aantal vacatures dat over de laatste twaalf maanden bij de VDAB werd aangemeld, is opgelopen tot bijna 216.000. Of 26 procent meer dan in de voorgaande periode van twaalf maanden (oktober 2014 tot september 2015).

Snelle aangroei

Er lijkt voorlopig geen einde te komen aan die hoogconjunctuur. Integendeel, het tempo waarin het jobaanbod in Vlaanderen toeneemt, gaat voortdurend sneller. In de beginmaanden van 2016 was er sprake van een aangroei op jaarbasis van ongeveer 17 procent. Tegen de zomer was dat ruim 20 procent en nu zitten we al aan 26 procent.

Alle studieniveaus genieten mee van de goede conjunctuur op de Vlaamse arbeidsmarkt. Voor middengeschoolden (secundair onderwijs) is er een toename van de vacatures met 18 procent, voor laaggeschoolden met 19 procent.

Maar de echte winnaars zijn de hoger geschoolden. Het aantal vacatures waarin een hoog scholingsniveau wordt gevraagd aan de kandidaten, is in de voorbije twaalf maanden met een spectaculaire 40 procent gestegen.

Agoria, de werkgeversfederatie van de technologische

industrie, maakte vorige week al melding van een toename van de werkgelegenheid bij zijn achterban. Zoals in de sector van de ICT-diensten en -handel. Die is intussen al goed voor ruim 72.000 jobs.

De toename van het aantal jobs in de techindustrie - dit jaar met zo'n 3.000 - is volgens Agoria-topman Marc Lambotte niet alleen het gevolg van de verbeterde (internationale) conjunctuur en het gestegen marktaandeel van de Belgische bedrijven op de exportmarkten.

Lagere loonkosten

Volgens Lambotte is onze verbeterde concurrentiepositie - en de daaruit voorkomende extra jobs - te danken aan het gevoerde beleid van loonmatiging en lastenverlagingen.

Uit historische data blijkt een duidelijk verband tussen de hoogte van de loonkosten (in procent van de toegevoegde waarde) en jobaangroei of -afbouw, zegt Lambotte.

'In het voorbije decennium zijn er altijd jobs bijgekomen in die jaren waarin de loonkosten beneden de grens van 77 procent (op de toegevoegde waarde) zakten. Zoals dit jaar, of zoals in 2008. Telkens wanneer de loonkosten boven

die grens zijn uitgestegen, zoals in de periode 2012-2015, was er een duidelijke afname van de werkgelegenheid.'

De boodschap van Agoria is duidelijk: loonmatiging en lastenverlagingen helpen om jobs te doen bijkomen.

Johan Rasking

Bron: De Standaard, 12/10/2016
geraadpleegd op 17/10/2016

Eigen mening:
In het artikel geeft men aan dat de werkgelegenheid in een stijgende lijn verloopt. Volgens het artikel is dit in ieder zijn voordeel, met een duidelijke winnaar. De vacatures voor hooggeschoolde stegen maar liefst met 40%. We zien dus dat er duidelijk ingezet wordt op de technologische vooruitgang. De automatisering van bepaalde jobs zijn hier het gevolg van. Hoewel we zien dat ook de laaggeschoolde een stijging van 18% kennen is het toch deze categorie die gevaar loopt bij de technologische vooruitgang. De VDAB zet zich in voor deze laaggeschoolde door bijvoorbeeld opleidingen aan te beiden. Hierdoor kunnen zij opnieuw het juiste diploma en de vaardigheden bekomen om aan de slag te kunnen gaan op de arbeidsmarkt. Ik vind het van belang dat we inzetten op deze technologische vooruitgang om de concurrentieplaats van België te blijven behouden of zelfs te verbeteren. De gevolgen die hieruit voortkomen zoals bijvoorbeeld de jobs die sneuvelen voor laaggeschoolden moeten goed en doordacht aangepakt worden. Deze mensen mogen niet ten koste van een groter doel gaan.