Enkele post bekijken
  #2  
Oud 17th October 2016, 04:28
Barst's Avatar
Barst Barst is offline
Administrator
 
Geregistreerd op: Jun 2004
Locatie: L'burg
Posts: 16,562
Citaat:
Orgineel gepost door A*ron.Simsek
Naar mijn mening worden kinderen in het onderwijs voornamelijk getest op cognitief vlak. Kijk naar de typische kennistoetsen die er van kracht zijn. Kinderen leren inderdaad veel door zelf dingen te ontdekken. Daarom lijkt het mij zinvol om ook in het onderwijs kinderen te laten leren vanuit zichzelf. Als leraar en opvoeder kan je dit uiteraard begeleiden en sturen. Ik vind het belangrijk om te werken aan het geheel van competenties (kennis, vaardigheden en attitudes). Ik krijg vaak het gevoel dat het reguliere onderwijs nog te veel bezig is met het testen van cognitieve kennis.

Dat is natuurlijk een debat waar het echt gaat 'om de knikkers': cognities-vaardigheden-attitudes, allemaal evenwaardig in een onderwijscontext, of toch enigszins met prioriteiten in de richting van het een of het ander? 'Kinderen vanuit zichzelf' laten leren klinkt uiteraard wel 'sympathiek', maar wat als dat 'vanuit zichzelf' hetzij vanuit een getroebleerde thuissituatie dan wel vanuit een culturele achterstand bv. sowieso al bij een minus begint?
Zelfde 'reservatie' bij het 'zelf laten ontdekken'... ja, als die gedrevenheid tot 'ontdekken' er 'standaard' in begrepen is, maar hoeveel leerlingen vertrekken niet vanuit een anderssoortig adagium in de zin van: 'met een minimum aan inspanning een maximum aan rendement'? Met als gevolg dat het geprezen 'ontdekkingsgevoel' ondergeschikt raakt aan een economisch pseudo-rendementsdenken dat finaal leidt tot meer 'schone schijn' dan wel 'écht slimmer'?
Ik vrees dat de conclusie immer meer dezelfde zal zijn: 'No pain, no gain', maar die 'pain' is vermoedelijk toch een beetje ondergesneeuwd bij heel het talentengewauwel dan wel een nogal goedkoop 'win-win'...
Belet niet dat ik een groot voorstander ben om in het onderwijs wel degelijk op zoek te gaan naar aansluitingspunten die ervaringsgerelateerd zijn, en die leerlingen (kunnen) doen inzien dat onderwijsmaterie gerelateerd is/kan zijn aan herkenbare belevingen.
Tegelijk: het moet ook niet onmogelijk zijn om bv. abstracte theorieën ingang te doen vinden die het concrete overstijgen, maar waarbij de leraar zich voor de (soms moeilijke) plicht gesteld ziet om de leerlingen te wijzen op het belang van abstracte kennisinhouden waarmee ze zich kunnen wapenen voor de toekomst (=Bildung!)...
Hoe elk van ons deze moeilijke oefening uiteindelijk in praktijk zal omzetten, zal finaal voornamelijk afhangen van het gegeven OF de leraar in kwestie zijn leerlingen voldoende graag ziet en apprecieert om daar echt 'voor te gaan'...! Dit gezegd zijnd: er zullen altijd wel leerlingen zijn die 'de kantjes ervan af lopen'... hoe gaan we daarmee om in vergelijking met de rest die wél plichtsbewust zijn/haar taken vervult?! Eén tip: schakel de 'vier-secondenregel' in (=twee keer diep ademhalen) alvorens te reageren. Dan heb je alvast de waarschijnlijkheid mee ten aanzien van je publiek (én jezelf) dat je minstens rationeel hebt proberen handelen, en niet je buik voorbarig hebt laten spreken...
__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB
Met citaat antwoorden