“Vooral vrouwen worden gerekruteerd in hun herkomstland met de belofte van een job en een beter leven in België en zodra ze aankomen, verzeilen ze in een situatie van afhankelijkheid of worden ze slachtoffer van mensenhandel via bedelarij”, schrijft het federaal migratiecentrum Myria in haar jaarverslag over mensenhandel en mensensmokkel.

De focus in dat verslag ligt deze keer op mensenhandel met het oog op uitbuiting van de bedelarij.

Een netelig onderwerp, klinkt het, want “bedelarij is uiteraard niet altijd een vorm van mensenhandel”. Daarom blijft het volgens Myria nodig om de bedelarij en de uitbuiting ervan beter te definiëren, “bijvoorbeeld door middel van een richtlijn van het strafrechtelijk beleid”.
Advertentie

Myria focust in het verslag op de Romagroepen, waarbinnen bedelarij vaak gezien wordt als een overlevingsstrategie, vooral voor vrouwen. Vooral de situatie van minderjarigen is volgens Myria in dat verband “bijzonder zorgwekkend”.

Het Federaal Migratiecentrum vindt daarom een eenvormige aanpak van bedelarij cruciaal, met name bij de verbalisering van de feiten. Politiediensten en magistraten zouden bedelaars voor wie er indicaties voor uitbuiting bestaan in de eerste plaats moeten beschouwen als potentiële slachtoffers en niet als mensen die overlast veroorzaken.

“We vinden ook dat de magistraten zich meer zouden moeten vastbijten in mensenhandeldossiers rond uitbuiting van de bedelarij, bijvoorbeeld door voorrang te geven aan dossiers waarbij minderjarigen betrokken zijn”, aldus Myria

Bron: De Standaard, 13/10/2016 (blg)

Eigen mening: Je kan in grote steden amper rondlopen zonder een bedelaar tegen te komen. En net zoals het artikel zegt, zijn er heel veel minderjarigen bij betrokken die worden uitgebuit. Ik vind het niet kunnen dat er nog steeds zoveel gevallen van mensenhandel zijn waarbij kinderen op straat moeten gaan bedelen. In België leven we in een land waar we ernaar streven om iedereen een minimumloon te geven, iedereen een woonplaats te geven... maar deze mensen en kinderen laten we gewoon in de steek. Zij worden naar België gehaald met de belofte op een beter leven, maar komen hier in een regelrechte hel terecht. Er moet iets ondernomen worden om deze mensen, en vooral deze kinderen, te kunnen geven waar ze recht op hebben. We moeten erin slagen om hen uit deze vorm van mensenhandel te halen en te houden. Als we hierin slagen, zouden de kinderen gewoon naar school kunnen gaan en werk vinden. Hierdoor kunnen zij later niet enkel zichzelf en hun familie onderhouden, maar zijn ze ook een meerwaarde voor onze maatschappij en economie.