'Begrijpelijk' hier, 'laat ze doen' ginder... Het moet gedaan zijn de joden dood te knuffelen voor wat ze allemaal hebben meegemaakt. Dit klinkt waarschijnlijk grof, maar laat ons even het volgende in beschouwing nemen:

Het joodse volk heeft veel geleden: van uitsluiting tot regelrechte uitroeiing. Toch hebben ze blijkbaar geen erg goed geheugen: wat Sharon en zijn voorgangers met Palestina aan het aanvangen zijn lijkt erg op datgene waar de joden nu nog schadevergoeding voor ontvangen. Voor de holocaust en ander, meer recent antisemitisme schreeuwt men moord en brand, maar nu het slachtoffer de dader wordt, is de wereld opvallend stil...

Toen een halve eeuw geleden de joodse staat Israël uitgeroepen werd, was dat na jaren van bloedige (burger-)oorlogen. Of moet ik van eeuwen spreken of zelfs millennia? Het is in die zin aannemelijk dat de mensen er strijdbaarder op geworden zijn dan elders.
Daar komt nog bij dat in die tijd (1948 e.v.) veelal de extremere en orthodoxe joden naar het 'Beloofde Land' verhuisden.
Wat je krijgt is een stug en weerbaar volk, dat weinig water bij de wijn wil doen. Dat geldt uiteraard ook voor de Palestijnen...


Maar laat ons redelijk zijn: Als Israël een islamitische staat was, en als bijgevolg een joodse minderheid in plaats van een palestijnse zou worden onderdrukt, gediscrimineerd, geliquideerd en gedemoniseerd, had de internationale politiek het volgens mij nooit zo ver laten komen.
Het is niet omdat een volk veel heeft meegemaakt, dat het niet voor fouten op de vingers getikt of gestraft moet worden.

Uiteraard heeft iedereen een beetje schuld in het Midden-Oosten. Mijn indruk is echter, dat de schuld die Israël draagt wordt geminimaliseerd of zelfs doodgezwegen.