Zo'n proces biedt gewoon een gemakkelijk forum aan voor het veiligheidspersoneel om hun acties door te trekken, hoe belachelijk België ook gemaakt wordt (wat kan hen het trouwens schelen?). Als politiek drukkingsmiddel kan zo'n proces tellen: ministers en politieke zwaargewichten zijn uiteindelijk kop van Jut en moeten zich verantwoorden voor Belgische en internationale pers hoe zo'n belangrijk proces zo van start kan gaan.

De term 'sociaal overleg' wordt duchtig gebruikt door elke partij aan de onderhandelingstafel, maar het wordt ook een steeds holler begrip: voor de gewone burger lijkt de term 'sociaal overleg' steeds meer op 'stakingen' omdat ze elkaar zo vaak opvolgen...

Momenteel is er 'sociaal overleg' over de minimum aan dienstverlening tijdens stakingen. Ironie o ironie als daar stakingen op volgen.

VIVE LA BELGIQUE