Ik ga akkoord met Lotte G*eens wanneer ze aanhaalt dat we kinderen moeten leren omgaan met geld door te communiceren. Communicatie over delicate onderwerpen is vaak de beste manier om zowel als individu als gezin ermee om te gaan. Ook het principe van vroeg beginnen met zakgeld vind ik een goed idee. Hoewel we daarbij moeten oppassen dat sommige kinderen geld niet gaan zien als iets om altijd alleen maar extraatjes van te kopen. Wel is het goed om als ouder daar te zeggen dat ze even moeten sparen en de kinderen goed moeten laten nadenken over wat ze willen kopen. Daar zijn mijn ouders wel sterk in geweest met de vraag te stellen: “Heb je dat nodig? Ga je dat veel gebruiken?”. Erg vaak kwam het antwoord erop neer dat ik het dan toch niet wou. Je wordt vaak misleid door reclame of door je vriendjes op school als je jong bent. Daarin moeten ouders hun kinderen leren zelf na te denken over wat ze echt willen. Ook kan je kinderen een bewustzijn van geld aanleren door hen mee te nemen naar de winkel. Kinderen moeten eveneens de waarde van geld leren in plaats van het enkel te sparen. Het is van belang hen mee te nemen naar de winkel en hen prijzen leren te vergelijken. Zo leer je hen een houding van sparen aan maar ook nog van spaarzaam omgaan met geld dat je dan toch uitgeeft. Het is een illusie te denken dat je geen uitgaven hoeft te doen. Uitgaven zijn noodzakelijk en daar moet op ingespeeld worden. Ik vind het daarom niet erg slecht dat hele jonge kinderen nog niet op de hoogte zijn van de salaris van de ouders. Er kan naar mijn mening ook geen leeftijd geplakt worden op het ‘moeten’ weten daarvan. Ik denk dat een ouder dat zelf zal aanvoelen wanneer dat bespreekbaar is met de kinderen. Daarbij trek ik mijn mening door naar de bankkaart. Vaak hoor je dat jongeren er te jong voor zijn of dat anderen het weer te laat hebben gekregen, maar alles hangt af van de situatie en van kind tot kind.