Niet de leeftijd, het geslacht en de sector zijn doorslaggevend bij een burn-out. Het zijn de eisen van de baas en de sfeer op het werk die stress veroorzaken.

Dat blijkt uit een nieuw onderzoek van de KU Leuven. In zijn studie onderzocht professor Arbeidsgeneeskunde Lode Godderis welke factoren de meeste impact hebben op een burn-out. Het resultaat? ‘Niet de sector bepaalt de burn-out, wel de werkgever’, zegt Godderis. ‘Neem de gezondheidssector. Daar heb je in vergelijking met de andere sectoren misschien iets meer kans op een burn-out. Maar we zien vooral enorme verschillen tussen het ene ziekenhuis en het andere. Het hangt sterk af van werkgever tot werkgever.’

Ook opleiding, leeftijd en geslacht blijken amper mee te spelen als risicofactor. De onredelijke taken die een werkgever oplegt des te meer. Vooral de keuze tussen snelheid en perfectie veroorzaakt frustraties. ‘Denk aan een te strikte deadline voor een taak: je moet snel werken, maar je wil tegelijk grondig tewerkgaan. Dat veroorzaakt enorme stress’, zegt Godderis. Meer autonomie, een goede sfeer onder collega’s en voldoende kansen om jezelf te verbeteren leiden dan weer aantoonbaar tot ‘aangenamer’ werk.

‘De positieve boodschap van het onderzoek is dat je hier als leidinggevende iets aan kan doen’, zegt Godderis. Al benadrukt hij dat niet alleen de werkgevers schuld treft. ‘Het hoeft niet te verbazen dat veertigers iets meer last hebben van burn-outs dan andere leeftijdsgroepen. Dat is de leeftijd waarop ze veel zaken moeten combineren: ze zijn op het toppunt van hun carrière, hebben nog jongere kinderen en vaak al hulpbehoevende ouders. Dan is het veel moeilijker om de juiste balans te vinden tussen werk en privé.’

Eigen mening:
De meeste mensen zeggen altijd dat burn-out hetzelfde is als stress. Dit is allesbehalve waar. Er is niets mis met stress in ons leven. De meeste mensen hebben een beetje gezonde stress nodig om voldoende uitdaging te hebben en zich goed te voelen. Stress wordt echter een probleem als de draaglast groter is dan onze draagkracht. Een overvloed aan stress kan dan resulteren in een burn-out. Dit ligt niet volledig bij de bedrijven. We leggen onszelf altijd meer en meer eisen op en we willen altijd maar beter presteren. Na een tijd moet je jezelf ook rust gunnen, maar dit laten de meeste mensen niet toe. Elke mens heeft ontspanning en rust nodig, hoe sterk je ook bent. Door bijvoorbeeld één avond in de week echt aan jezelf te denken, kan je al zeer veel stress voorkomen. De vraag is dan natuurlijk of je niet van ontspanningsmoment tot ontspanningsmoment leeft. De oplossing is natuurlijk om alle aspecten in je leven veel aangenamer te maken, maar is dit mogelijk?
Bedrijven werken ook heel hard om een burn-out te voorkomen. Veel bedrijven organiseren workshops voor hun personeel om een burn-out te voorkomen. Dit kost het bedrijf veel geld, maar een werknemer met een burn-out kost het bedrijf nog meer geld. Sommige werkgevers doen hier niet aan mee en vinden een burn-out maar een 'ingebeelde ziekte'. Zij staan dan ook zeer ver van hun werknemers, denk ik en dit zorgt dan voor meer stress bij de werknemers. Ik vind dat ze de werknemers niet als een nummer moeten beschouwen, maar eerder als een persoon die het bedrijf mee sterk maakt. Als je als werkgever vaker over de werkvloer komt en je mengt onder de werknemers, dan zouden de werknemers zich al veel beter voelen. Ik denk dat we niet veel kunnen doen aan het feit dat we altijd meer en beter moeten presteren, in een kortere tijd, maar we kunnen de werkvloer wel gezelliger en meer levendig maken.

Bron: De Standaard, 08/03/2016, http://www.standaard.be/cnt/dmf20160307_02170454